Клімент XIV: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Правілы арфаграфіі 2008., перанесена: папа рымскі → Папа Рымскі з дапамогай AWB
др Правілы арфаграфіі 2008., перанесена: папа → Папа (3), папы → Папы з дапамогай AWB
Тэг: Адменена
Радок 28:
З 1724 па [[1728]] гг. служыў у манастырах Урбіна, Пезара, Фана, Раканаці, [[Рым]]а і вывучае тэалогію. Працягнуўшы свае штудыі пад кіраўніцтвам Антонія Луцы, у [[1731]] г. ён атрымаў ступень доктара тэалогіі. Неўзабаве пасля гэтага быў высвечаны на кзяндза і амаль дзесяць гадоў выкладаў філасофію і тэалогію ў [[Балоння|Балонні]], [[Мілан]]е і Асколі.
 
Па вяртанні ў Рым быў прызначаны рэгентам калегіума, дзе некалі сам навучаўся, а ў хуткім часе - абраны генералам ордэна канвентуальных францысканцаў ([[1741]]). Пазней ён адмовіўся ад гэтай пасады. Хадзілі чуткі, што гэта звязана з яго жаданнем далейшага кар'ернага роста ў рымска-каталіцкім касцёле. У гэты час Ганганэлі зблізіўся з [[Бенедыкт XIV, Папа Рымскі|Бенедыктам XIV]] і ў 1758 г. атрымаў адказную пасаду ў Рымскай курыі. [[24 верасня]] [[1759]] г. наступны папаПапа, [[Клімент XIII]], па патрабаванні генерала езуітаў Ларэнца Рычы уручыў яму кардынальскую шапку.
 
== Абранне папамПапам ==
Пасля смерці Клімента ХІІІ [[15 лютага]] [[1769]] г. з ініцыятывы каталіцкіх манархаў Еўропы быў скліканы канклаў, на парадку дня якога паўстала не толькі абранне новага рымскага пантыфіка, але таксама пытанні супрацьстаяння езуітам, якія набылі празмерны ўплыў на ўнутрыпалітычныя і міжнародныя справы. Пры падтрымцы Францыі, якая бачыла ў Ганганэлі надзейнага саюзніка ў барцьбе з Таварыствам Ісуса, [[19 мая]] 1769 г. ён быў абраны папамПапам, а 4 чэрвеня таго ж года - каранаваны пад імём Клімента ХІV.
 
== Дзейнасць на папскім прастоле ==
 
Пад націскам дынастыі Бурбонаў [[21 ліпеня]] [[1773]] г. Клімент ХІV быў вымушаны прыняць папскае [[брэвэ]] ''[[Dominus ac Redemptor]]'' аб скасаванні Таварыства Ісуса. Маёмасць езуітаў была канфіскаваная, а іх генерал Ларэнца Рычы, які некалі так паспрыяў кар'еры будучага папыПапы, апынуўся ў вязніцы, дзе не дачакаўшыся вызвалення і памёр. Ордэн працягнуў сваё існаванне ў [[Прусія|Прусіі]] (да [[1780]] г.) і [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], уладары якіх праігнаравалі папскае пасланне.
[[Файл:Antonio Canova-Tomb of Pope Clemens XIV.jpg|міні|248x248пкс|alt=|Надмагілле Клімента XIV]]