Клімент XIV: Розніца паміж версіямі

Па вяртанні ў Рым быў прызначаны рэгентам калегіума, дзе некалі сам навучаўся, а ў хуткім часе - абраны генералам ордэна канвентуальных францысканцаў ([[1741]]). Пазней ён адмовіўся ад гэтай пасады. Хадзілі чуткі, што гэта звязана з яго жаданнем далейшага кар'ернага роста ў рымска-каталіцкім касцёле. У гэты час Ганганэлі зблізіўся з [[Бенедыкт XIV, Папа Рымскі|Бенедыктам XIV]] і ў 1758 г. атрымаў адказную пасаду ў Рымскай курыі. [[24 верасня]] [[1759]] г. наступны папа, [[Клімент XIII]], па патрабаванні генерала езуітаў Ларэнца Рычы уручыў яму кардынальскую шапку.

 

Пасля смерці Клімента ХІІІ [[15 лютага]] [[1769]] г. з ініцыятывы каталіцкіх манархаў Еўропы быў скліканы канклаў, на парадку дня якога паўстала не толькі абранне новага рымскага пантыфіка, але таксама пытанні супрацьстаяння езуітам, якія набылі празмерны ўплыў на ўнутрыпалітычныя і міжнародныя справы. Пры падтрымцы Францыі, якая бачыла ў Ганганэлі надзейнага саюзніка ў барцьбе з Таварыствам Ісуса, [[19 мая]] 1769 г. ён быў абраны папам, а 4 чэрвеня таго ж года - каранаваны пад імём Клімента ХІV.