Галіна Леанідаўна Левіна: Розніца паміж версіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{архітэктар}} {{цёзкі2|Левіна}} '''Галіна Леанідаўна Левіна''' (нар. {{ДН|7|6|1963}}, Мінск) — бела...'
(Няма розніцы)

Версія ад 17:41, 28 лютага 2021

Галіна Леанідаўна Левіна (нар. 7 чэрвеня 1963, Мінск) — беларускі архітэктар.

Галіна Леанідаўна Левіна
Дата нараджэння 7 чэрвеня 1963(1963-06-07) (60 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Бацька Леанід Мендэлевіч Левін
Маці Афанасьева Наталля Мікалаеўна
Альма-матар
Месца працы
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь

Біяграфія

Дачка архітэктара Леаніда Мендэлевіча Левіна. Скончыла ў 1985 годзе Беларускі політэхнічны інстытут. 3 1985 года працавала ў Беларускім рэстаўрацыйным праектным інстытуце, з 1998 года дырэктар і галоўны архітэктар праектаў УП «Леоле».

Творчасць

Асноўныя работы (усе ў суаўтарстве): у Мінску — помнік ахвярам мінскага гета «Яма», 2-я чарга комплексу адміністрацыйных будынкаў Міжнароднага агульнаадукацыйнага цэнтра (абодва 2000), адміністрацыйны будынак консульскага аддзела пасольства Германіі (2003), рэканструкцыя брацкай магілы на праспекце Дзяржынскага (2013); мемарыяльны комплекс «Дзецям — ахвярам Вялікай Айчыннай вайны 1941—1945 гг.» у в. Красны Бераг Жлобінскага раёна (2006); «Алея Праведнікаў народаў свету» (2005) і мемарыяльны знак вязням Бабруйскага гета (абодва г. Бабруйск, 2008), мемарыяльны знак ахвярам Халакосту ў г. Глуск (2010); рэканструкцыя і добраўпарадкаванне плошчы Давыда ў г. Давыд-Гарадок Столінскага раёна (2000), рэканструкцыя будынка сінагогі па вул. Крапоткіна ў Мінску (2004).

Аўтар праектаў рэканструкцыі помнікаў архітэктуры XVIII—XIX стст. ў Мінску, Валожыне, Полацку і інш. гарадах.

Узнагароды

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (2003).