Жан-Поль Бельмандо: Розніца паміж версіямі

{{Кінематаграфіст

| Подпіс = Жан-Поль Бельмандо ў 2001 годзе

| Гады актыўнасці = [[1957]]—[[2008]]

| Узнагароды ={{{!}} style="background:transparent"

{{!}} {{Камандор ордэна Ганаровага легіёна}} {{!}}{{!}}{{Камандор ордэна мастацтваў і літаратуры}}

{{!}}} «[[Сезар]]» ([[1989]])

}}

'''Жан-Поль Бельмандо''' ({{lang-fr|Jean-Paul Belmondo}}; нар. [[9 красавіка]] [[1933]] г. Нёі-сюр-Сен, Францыя) — [[Францыя|французскі]] [[акцёр]], славу якому прынесла роля амаральнага прыхільніка Хамфры Богарта ў маніфесце французскай «новай хвалі» — фільме «На апошнім дыханні» (1960).

Вучыўся на курсах драматычнага мастацтва ў П.Дзюкса і Р.Жырара. Працаваў y парыжскіх тэатрах. 3 1956 y кіно. Глыбіня драматычнага даравання і здольнасць да пераўвасаблення найбольш выявіліся ў фільмах «На апошнім дыханні», «Пісьмы паслушніцы», «Чачара», «Жанчына ёсць жанчына» (усе 1960), «Леон Марэн, свяшчэннік» (1961), «Шалёны П’еро» (1965), «Злодзей» (1967), «Славутыя любоўныя гісторыі», «Адвержаныя» (паводле В.Гюго) і інш. Пазней пачаў здымацца пераважна ў прыгодніцкіх фільмах і баевіках («Сто тысяч долараў на сонцы», 1964; «Цудоўны», 1973; «Труп майго ворага», 1976; «Хто ёсць хто», 1979; «Прафесіянал» і «Ас з асаў», 1982; «Слава», 1984; «Вясёлы Вяліхдзень», 1985). Выступае як прадзюсер («Ставіцкі», 1974, выканаў галоўную ролю). Уладальнік кампаніі «Серыта-фільм». Аўтабіяграфія «30 гадоў і 25 фільмаў» (1963).

 

 

== Узнагароды ==

 

=== Кінаўзнагароды ===

 

=== Дзяржаўныя ўзнагароды ===

* Камандор ордэна мастацтваў і літаратуры

 

 

== Літаратура ==

* {{imdb_name|id=0000901|name=Жан-Поль Бельмандо}}

 

{{Прэмія «Сезар» найлепшаму акцёру}}

 

{{DEFAULTSORT:Бельмандо Жан-Поль}}