Мікола Панькоў: Розніца паміж версіямі

'''Мікола Панькоў''' (псеўд. ''Мікола Вольны'', ''У.Сакол'', ''М.Кніжнік''; {{ДН|12|6|1911}}, [[Люцын]], цяпер [[Лудза]], [[Латвія]]  — {{ДС|7|1|1995}}, {{МС|Нью-Ёрк||}} )  — беларускі грамадска-культурны дзеяч, [[выдавец]], [[бібліёграф]].

З [[1944]]  — на эміграцыі. Жыў у лагерах для перамешчаных асоб, выдаваў рукапісныя часопісы. Браў удзел у з'ездзез’ездзе беларускай эміграцыі ў [[1947]], быў сябрам [[Рада БНР|Рады БНР]], узначальваў Саюз Беларускіх Журналістаў. Заснаваў Беларускае Інфармацыйнае Бюро і быў яго кіраўніком. У [[1956]] выйшаў з Рады БНР і разам з [[Яўхім Кіпель|Яўхімам Кіпелем]], [[Віктар Чабатарэвіч|Віктарам Чабатарэвічам]], [[Мікалай Шчорс|Міколам Шчорсам]], [[Лявон Савёнак|Лявонам Савёнкам]] заснаваў Камітэт Незалежнай Беларусі, у [[1984]] разам з [[Васіль Шчэцька|Васілём Шчэцькам]] аднавіў выданне [[Летапіс беларускай эміграцыі|«Летапісу Беларускай Эміграцыі»]]. Склаў падрабязную «Хроніку беларускага жыцця на чужыне» (1945-19841945—1984), што была выдадзеная па яго смерці.

* Čałaviek i dziaržava. Narysy M. Volnaha.  — [Niamieččyna], 1946.  — 34 s.  — (Biblijateka sučasnaści; №  1)<ref name="Рукапіснае выданне">Рукапіснае выданне</ref>.

* Son kryviča.  — [Niamieččyna: vydaviectva «Biełarus», 1946].<ref name="Рукапіснае выданне"/>

* 10 сталёвых загадаў Беларусу-выгнанцу.  — Oldenburg, 7.07.1947.  — 2 с.<ref>Манускрыпт</ref>

* Мы і яны ў Сібіры.  — [Niamieččyna: vydaviectva «Biełarus», 1946].  — 23 s.— (Biblijateka sučasnaści; №  4)<ref name="Рукапіснае выданне"/>

* Шляхі новае беларускае літаратуры: Кароткі агляд беларускае літаратуры паміж дзьвюх войнаў і сяньня.  — Ватэнштэт: выдавецтва Беларускага Дапамаговага Камітэту на Ангельскую Зону, 1947.  — 16 с.