Уладзіслаў Якаўлевіч Рубанаў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Літаратура: афармленне, удакладненне
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{пісьменнік}}
{{цёзкі2|Рубанаў}}
'''Уладзіслаў Якаўлевіч РубанаўРуба́наў'''{{sfn|БелЭн|2001}} ({{ДН|15|12|1952}}, вёска [[ВёскаАляксандраўка Аляксандраўка-1|Аляксандраўка-1]], [[Слаўгарадскі раён]] — {{ДС|21|7|1994}} — беларускі {{празаік|Беларусі|СССР}}. У 1990 г.годзе за кнігу «Таямніца птушынага гнязда» ўдастоены звання лаўрэата Літаратурнай прэміі СП Беларусі імя І. Мележа.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям’і настаўніка. Закончыў Аляксандраўскую васьмігодку, Слаўгарадскую СШ (1970), факультэт журналістыкі [[БДУ|Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]] (1975). З 1975 г.года працаваў карэспандэнтам, адказным сакратаром старадарожскай раённай газеты «Поступ Кастрычніка», з 1978 г.года — у аддзеле прозы часопіса «Полымя», з 1986 г. — загадчыкам рэдакцыі прозы выдавецтва «Мастацкая літаратура».
 
== Творчасць ==
У друку выступаў з 1972 ггода. Стала творчай працай пачаў займацца з 1976 г. Першая кніга выйшла ў 1981 г.годзе пад назвай «Вокны без фіранак». Яго аповесці («Каштаны», «Грыбавар», «Разам па жыцці») і апавяданні заснаваны на сучасным матэрыяле. Цікавілі тэмы: маральна-этычныя і сацыяльна-псіхалагічныя аспекты жыцця вёскі і горада, духоўны свет сучасніка, праблема вясковага чалавека ў горадзе. Пісьменнік адчуваў небяспеку духоўнага Чарнобыля («Замах»), імкнуўся паказаць лепшыя традыцыі сялянскага побыту, сцвярджаў высокастаноўчыя рысы характару вяскоўцаў старэйшага пакалення: працавітасць, гаспадарлівасць, любоў і прыхільнасць да зямлі і прыроды. Стварыў паэтычны вобраз Мінска ў аповесці «Каштаны». Аўтар рамана «Не аднойчы забіты».
 
{{зноскі}}