Марыя Чапская: Розніца паміж версіямі

У сваіх успамінах пра жыццё ў [[Прылукі (Мінскі раён)|Прылуках]] Марыя Чапская пісала пра мясцовых службоўцаў, чыім дзяцейдзецям яны давалі ўрокі польскай мовы, рэлігіі і рахунказнаўства<ref name="kimpress">[http://kimpress.by/index.phtml?page=2&id=17575 Некропаль па-над Пціччу № 44 (1483) 31.10.2020 — 06.11.2020 г]</ref>:

{{цытата|Бацькі нашых вучняў вельмі дбалі пра польскую мову, хоць паміж сабой размаўлялі [[Беларуская мова|па-беларуску]] і няне мелі выразнай нацыянальнай свядомасці: на пытанне — ці з’яўляецеся палякамі, адказвалі што з’яўляюцца «[[тутэйшыя|тутэйшымі]]», ведалі сваю адметнасць, але каталіцтва і польскасць былі «панскімі», і гэта іх прыцягвала. «Нашай мовы нам вучыць няне трэба — бо мы яе ведаем!» — тлумачылі яны.}}

Вучылася ў Варшаўскім і [[Кракаўскі ўніверсітэт|Кракаўскім універсітэтах]]. Пасля 2-йДругой сусветнай вайны асела ў [[Парыж]]ы. Вывучала гісторыю [[Рэфармацыя|Рэфармацыі]] ў Рэчы Паспалітай, літаратуру перыяду рамантызму. Аўтар кнігі «Людвіка Снядэцкая» (1938, 2-е выд. 1958). У кнізе «Еўропа ў сям’і» (1970, 2-е выд. 1989) дала шмат звестак з жыцця [[Эмерык Чапскі|Эмерыка Чапскага]], дэталёва апісала маёнтак [[Станькава]]. Выдала анталогію «Палякі ў СССР, 1939—1942» (1963).

[[Катэгорыя:Род Чапскіх|Чапская]]