Трэці рэйх: Розніца паміж версіямі

=== Эканоміка Трэцяга рэйха до і ў час вайны ===

 

 

Але сапраўднай асновай адраджэння Германіі было пераўзбраенне, на якое з 1934 года нацысцкі рэжым накіраваў намаганні прадпрымальнікаў і працоўных, сумясціўшы іх з намаганнямі вайскоўцаў. Эканоміка Германіі, якая называлася нацыстамі «ваеннай эканомікай», была мэтанакіравана арганізавана так, каб функцыяніраваць у час вайны і ў мірны час, арыентаванай на вайну. Уменне Ялмара Шахта ладзіць фінансавыя справы было накіравана на аплату падрыхтоўкі Германіі да вайны. Друкаванне банкнот было толькі адным з яго выкрутаў. Шахт праварочваў махінацыі з валютай так спрытна, што, як падлічылі замежныя эканамісты, нямецкая марка адзін час валодала 237 рознымі курсамі адразу. Ён заключаў дзіўна выгадныя для Трэцяга рэйха тавараабменныя здзелкі з дзясяткамі краін і, да здзіўлення артадаксальных эканамістаў, паспяхова дэманстраваў, што, чым больш ты павінен краіне, тым шырэй можаш разгарнуць з ёй бізнес. Адроджаная Шахтам эканоміка з 1935 па 1938 год выкарыстоўвалася выключна для фінансавання пераўзбраення і ацэньвалася ў 12 мільярдаў марак.

У 1936 годзе ў сувязі з распрацоўкай і перадачай чатырохгадовага плану пад жорсткі кантроль Германа Герынга, які стаў замест Шахта «дыктатарам» эканомікі, хоць быў у гэтай галіне такім жа невукам, як Гітлер, Германія перайшла да сістэмы татальнай ваеннай эканомікі. Мэтай чатырохгадовага плана было ператварыць за 4 гады Германію ў краіну, якая магла забяспечваць сябе ўсім неабходным у выпадку вайны і яе не змагла б дадушыць ваенная блакада. Імпарт быў скарочаны да мінімуму, быў уведзены жорсткі кантроль за цэнамі і памерам заработнай платы, дывідэнды абмяжоўваліся 6% гадавых, будаваліся велізарныя заводы па вытворчасці сінтэтычнага каўчуку, тканін, гаручага і іншай прадукцыі з уласнага сыравіны. Былі пабудаваны гіганцкія заводы Германа Герынга, якія здзяйснялі сталь з выключна мясцовай руды. Нямецкая эканоміка была цалкам мабілізаваная на патрэбы вайны, а прамыслоўцы, даходы якіх рэзка падскочылі, ператварыліся ў механізмы ваеннай машыны. Дзейнасць Шахта была скавана абмежаваннямі і велізарнай справаздачнасцю.

 

 

У тэхнічным дачыненні фінансаванне ўзбраенняў было даведзена ў Германіі да вельмі высокага ўзроўню. Што ж тычыцца кіравання і арганізацыі эканомікі, а таксама правядзення валютнай палітыкі, то тут было дапушчана нямала памылак. Хоць доля падаткаў у пакрыцці агульных ваенных выдаткаў была большай, чым у Першую сусветную вайну, вырашыць праблему залішняй пакупніцкай здольнасці ўсё ж не ўдалося. Метад крэдытавання, які ператвараў укладчыка на 90% у дзяржаўнага крэдытора, прывёў да кароткатэрміновых даўгоў, які сістэматычна павялічваўся, да росту інфляцыі і да разбурэння ўсіх асноў дадзенай сістэмы фінансавання. Падводзячы вынікі дзейнасці эканамічнай сістэмы Трэцяга рэйха, можна смела сказаць, што падобнае эканамічнае адраджэнне пасляваеннай Германіі 30-х гадоў, стала магчыма ў асноўным дзякуючы татальнага кантролю над усімі аспектамі жыцця нямецкага народа, каб зрабіць больш жорсткімі заканадаўства і прымусовай працы<ref>[http://www.gumer.info/bibliotek_Buks/Pravo/omel/22.php Омельченко] Всеобщая история государства и права</ref><ref>Имперская трудовая повинность в нацистской Германии (1933—1945) Ерин М. Е., Ермаков А. Е. ISBN 5-230-20568-7</ref>, але «разагнаўшы лакаматыў, канструктары не разлічылі тармазы».