Ксёндз: Розніца паміж версіямі

{{Значэнні}}

 

Польскае слова (чэшскае ''kněz'' і славацкае ''kňaz'' — «святар») германскага паходжання, роднаснае слову [[князь]], паходзіць з эпохі заходнеславянскіх уяўленняў пра адзінства духоўнай і свецкай улады. ''Князь'' пазначаецца сучасным польскім словам ''książę'', літаральна «княжонак», г.зн. першапачаткова «сын князя», «княжыч». У [[Энцыклапедычны слоўнік Бракгаўза і Ефрона|ЭСБЕ]] падаецца, што «У старажытнасці гэтай назвай абазначаўся ў палякаў правадыр, ваявода, наогул прадстаўнік племя. Да XVI ст. слова ksiądz пазначала і князя, і ксяндза»<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Ксендз}}</ref>.