Бярозавік: Розніца паміж версіямі

У бочку з сокам дадаюць прарошчаны і падпражаны на блясе [[ячмень]] або жытнія [[сухары]]<ref>[https://knihi.com/none/Bielaruskaja_kuchnia.html#chapter8 Беларуская кухня]</ref>, часам крыху [[цукар|цукру]] ці [[мёд]]у, ставяць яе ў цёмнае халаднаватае месца ці закопваюць у зямлю на 4 — 6 тыдняў. У іншым варыянце свежы сок злівалі ў кадку, дадавалі [[дрожджы]], некалькі галінак [[парэчка|парэчак]] для паляпшэння смаку і насыпалі [[авёс]], які, прарастаючы на паверхні, ахоўваў сок ад пылу. Такі напой мог захоўвацца да сенакосу. Пашыраны амаль на ўсёй тэрыторыі [[Беларусь|Беларусі]]. Для Беларусі ў часы [[ВКЛ]] бярозавы і [[клён|кляновы]] сокі былі вельмі характэрныя. У [[Польшча|Польшчы]] «бярозавая юшка» служыла аб'ектамаб’ектам сталых кпінаў над [[літоўцы|літоўцамі]] і [[беларусы|беларусамі]]. Летам бярозавік выкарыстоўвалі для прыгатавання [[халаднік]]оў.

Бярозавік шырока выкарыстоўваецца і ў [[народная медыцына|народнай медыцыне]]. Яго п'юцьп’юць пры [[падагра|падагры]] і іншых сустаўных захворваннях. Выкарыстоўваюць у выглядзе вільготных павязак пры [[экзэма]]х.

* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы  — Варанец / Рэдкал.: Г.  П.  Пашкоў і інш  — Мн.: БелЭн, 1996.  — Т. 3.  — 511 с.  — 10 000 экз.  — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).