Яўген Жыхар: Розніца паміж версіямі

|род дзейнасці = Камандзір апошняга атрадуатрада «[[Чорны кот (арганізацыя)|Чорнага ката]]»

|дата нараджэння = [[1925]]

|месца нараджэння = в. [[Парыж (Беларусь)|в. Парыж]], (паабо іншых звестках — вёскав. [[Навасёлкі]]), [[Навагрудскае ваяводства (Польшча)|Навагрудскае ваяводства]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польская Рэспубліка]]

|дата смерці = не раней за студзень [[1955]]

|месца смерці = хутар за 7 кіламетраўкм ад [[Паставы|Паставаў]] (па іншых звестках —або в. Карповічы, [[Дунілавіцкі раён]]), [[Віцебская вобласць]], [[БССР]]

'''Яўген ЖыхарАўген''' ('''АўгенЯўген Іванавіч''') '''Жыхар''' (1925, [[Парыж (Беларусь)|в. Парыж]] [[Дзісенскі павет (1921—1940)|Дзісенскага павета]] [[Навагрудскае ваяводства (Польшча)|Навагрудскага ваяводства]] [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспублікі]], цяпер Віцебская вобласць; або [[Навасёлкі|в. Навасёлкі]], цяпер Мядзельскі р-н Мінскай вобласці — дзеячне раней за студзень 1955) — удзельнік беларускага нацыянальна-вызвольнагаантысавецкага рухусупраціву. Сябра «[[Саюз беларускай моладзі|СБМ]]», «[[Беларуская незалежніцкая партыя|БНП]]» і «[[Чорны кот (арганізацыя)|Чорнага ката]]». КамандаваўКамандзір партызанскімпартызанскага атрадаматрада на [[Пастаўскі раён|Пастаўшчыне]].<ref>[http://slounik.org/32054.html БіяграфіяЖыхар ЯўгенаАўген] Жыхара// Беларускі нацыяналізм: Даведнік / Укл. Пятро Казак. — Мн.: Голас Краю, 2001.</ref>.

Нарадзіўся ў [[1925]] г. у в. [[Парыж (Беларусь)|Парыж]] [[Дзісенскі павет (1921—1940)|Дзісенскага павета]] [[Навагрудскае ваяводства (Польшча)|Навагрудскага ваяводства]] ў [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польскай Рэспубліцы]] (па іншых звестках ў в. [[Навасёлкі]]; цяпер [[Віцебская вобласць]]). Паходзіў з сялянскай сям’і. НавучаўсяСкончыў ўПастаўскую Пастаўскайнастаўніцкую семінарыі. Настаўнік паводле адукацыісемінарыю. У [[1944]] годзе ўступіў у таемную [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускую незалежніцкую партыю]], прыняты туды яго прыйняў [[Віктар Сікора|Віктарам Сікорай]]<ref>http://jivebelarus''Ёрш С.net'' Інтэрвію з камандзірам «Лясных Братоў» (Віктар Сікора) /history/new-history/return-of-bnp.html?page=4#lnk5 Вяртаньне БНП. Асобы і дакумэнты Беларускай Незалежніцкай Партыі / С. ІнтэрвіюЁрш. — зМенск-Слонім: камандзірамБГАКЦ, "Лясных1998. — Братоў"186 с. — (ВіктарАрхіў СікораНайноўшае Гісторыі). — ISBN 985-6012-62-7.</ref>. У часПадчас акупацыі Беларусі трапіў у батальён «[[Паветрана-дэсантны спецыяльны батальён «Дальвіц»|Дальвіц]]», дзе прайшоў поўны курс навучанняпадрыхтоўкі. Пасля расфармавання батальёнубатальёна пад сваімуласным прозвішчам уступіў у [[Чырвоная Армія|Чырвоную Армію]]. Пасля дэмабілізацыі вярнуўся ў Беларусь, дзе ўладкаваўсяпрацаваў настаўнікам у ВерацееўскуюВерацееўскай пачатковуюпачатковай школушколе (ДунілавіцкіДунілавіцкага раён)раёна.

У [[1946]] г. Пасля спробы ягоарышту арыштавацьў Яўген1946 Жыхаргодзе уцёкўцёк у лес і стварыў партызанскі атрад. Першапачаткова яго атрадАтрад займаўся забойствамітэрорам міліцыянтаўміліцыянераў, камуністаў і партыйных актывістаў. Толькі ў [[1948]] годзе Жыхар увайшоў у кантакт з арганізацыяй «[[Чорны кот (арганізацыя)|Чорны кот]]» [[Міхал Вітушка|Міхала Вітушкі]], і яго атрад быўстаў вылучаныбаявой ўадзінкай асобную баявую адзінкугэтай арганізацыі. Цягам [[1946]]—[[1955]]1946—1955 Жыхаргадоў разам затрада атрадамЖыхара здзейсніў 23 тэракты, 42 абрабаваннірабаванні і 9 нападаў на сельсаветы.

ЗУ [[1952]] г.— паснежні снежань [[1954]] г. ягоныгадоў атрад Жыхара быў адзіным прадстаўнікомпадраздзеленнем «Чорнага ката» ў Беларусі. Большасць байцоў загінула ў лістападзе —лістападзе—снежні снежні [[1954]] г.гадах у баях з войскамі [[МДБ БССР|МДБ]], рэшткі па загадзе Жыхара сышлі на [[Захад]] праз [[Польшча|Польшчу]]. ОрганыСавецкая дзяржаўнайдзяржбяспека бяспекі [[СССР]]пільна працавіташукала шукаліЯўгена Жыхара.

УПаводле крыніцахадной падаеццаз наступная версія смерці Яўгена Жыхара:версій, у студзені [[1955]] г.годзе ёнЯўген Жыхар быў знойдзеныакружаны опергрупай МДБ ў сялянскай хаце на хутары за 7 кіламетраў км ад Паставаў, адмовіўся здацца і пачаў бой з супрацоўнікамі МДБ, а калі скончыліся набоі, то застрэліўся апошнім патронам, —пры гэтым куля патрапіламоцна ўпашкодзіла твар і моцна яго знявечыла.

Паводле звестак гісторыка [[Ігар Аляксандравіч Валахановіч|Ігара Валахановіча]], загадчыка цэнтральнага архіва [[КДБ Беларусі]], Яўген Жыхар загінуў калі опергрупа ў складзе маёра Блінова, капітана Самалётава, лейтэнанта Ганчарова, асабіста Цішчанкі і старшыні мясцовага калгаса Савацеева заспела ў доме грамадзянкі Вайцяховіч у вёсцы Карповічы [[Дунілавіцкі раён|Дунілавіцкага раёна]] невядомага мужчыну:, тойякі пачаў адстрэльвацца і быў забіты, а пры ім знайшлі дакументы на імя Жыхара Яўгена Іванавіча [[Жыхара 1925]] г.н., ураджэнцанараджэнца вёскі [[Навасёлкі]] [[Мядзельскі раён|Мядзельскага раёна]].

ІванПаводле АдамовічІвана Адамовіча, жыхаржыхара вёскі Дзеркаўшчына, якіасуджанага [[17 мая]] [[1951]] г. быў асуджаныгода на шэсць6 гадоў за «неданасіцельства» на Жыхара, ставіць пад сумнеў версію загібелі Яўгена Жыхара: «Людзі з Дзеркаўшчыны, Ласкаўшчыны, Квачоў, якія пераехалі ў 1950-я ў Польшчу жыць, бачылі там Жыхара і пісалі аб гэтым сюды ў лістах… Не веру, каб дыверсант так лёгка пракалоўся. Вам жа кажуць: Жыхар быў вялікім прахадзімцам, а гібель ніяк не ўкладаецца ў гэты вобраз. Мо спачывае дзесьці на ціхіх могілках [[Гданьск]]ага Памор’я, куды ўцяклі з савецкага раю, тысячы заходніх беларусаў».