Шкаплер Маці Божай з гары Кармель: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 23:
[[Файл:Escapulariocafe.JPG|злева|міні|Шкаплер Маці Божай з гары Кармель, які таксама называюць карычневым шкаплерам, расшыты золатам]]
[[Файл:Brown_Scapular.svg|злева|міні|One design of the Brown Scapular, with images of the [[Sacred Heart of Jesus]] with the [[Crown of Thorns]], and the [[Immaculate Heart of Mary]], pierced with a dagger.]]
На тэрыторыях былой [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]][[Польшча|Польшчы]], [[Беларусь|Беларусі]], [[Літва|Літве]], а таксама, у пэўнай ступені, у [[Латвія|Латвіі]], ва [[Украіна|Украіне]] і [[Расія|Расіі]]) агульнапрынята тое, што шкаплер Маці Божай з гары Кармель, які выкарыстоўваецца вернікамі ў якасці сакраменталіі, выглядае як два карычневыя кавалкі шэрсці (звычайна адносна невялікага памеру), звязаныя паміж сабой дзвюма вяроўкамі ці тоўстымі ніткамі. Таксама звычайна на адным з кавалкаў шэрсці адлюстроўваецца пэўная марыйная выява (яго найчасцей апранаюць спераду, на грудзі), а на другім — выява, прысвечаная Ісусу Хрысту (звычайна апранаецца ззаду, на спіну). Варта звярнуць увагу на тое, што ў згаданых вышэй краінах, якія з’яўляюцца пераемніцамі рымска-каталіцкіх традыцый Рэчы Паспалітай, падыходы да каталіцкага вучэння і, у тым ліку, да сакраменталій і некаторых іншых формаў народнай пабожнасці з’яўляюцца вельмі кансерватыўнымі, таму правільнай практыкай прынята лічыць нашэнне шкаплера толькі з шэрсці (іншыя матэрыялы непажаданыя і могуць нават успрымацца як недапушчальныя) ці яго замены ў выглядзе металічнага медальёна (пры гэтым рытуал накладання шкаплера святаромна свецкага духоўнай асобай усё адно павінен выконвацца з ужываннем шарсцянога шкаплера).
 
Калі ж звярнуцца да прыкладу іншых тэрыторый, то ў Катэхізісе, які быў падрыхтаваны пад кіраўніцтвам правінцыйных прыёраў (правінцыялаў) ордэна кармелітаў і ордэна босых кармелітаў у [[Паўночная Амерыка|Паўночнай Амерыцы]] і меў [[імпрыматур]] Арцыбіскупа Вашынгтонскага, прапісана, што скапулярый павінен складацца з дзвюх частак карычневай тканіны, адна з якіх павінна вісець на грудзях карыстальніка, а другая — на спіне. Гэтыя часткі мусяць быць злучаныя дзвюма стужкамі або ніткамі, кожная з якіх павінна быць перакінута праз адпаведнае плячо — адсюль і паходзіць слова «шкаплер» (ад {{Lang-la|scapula}} — [[Лапатка (анатомія)|лапатка]], праз {{Lang-pl|szkaplerz}}). Рэлігійныя выявы альбо сімвалы, хаця і не з’яўляюцца неабходнымі, могуць быць вышытыя на кавалках тканіны ці нашытыя на яе (гэты звычай з’явіўся ў [[XVIII стагоддзе|XVIII стагоддзі]]). У Катэхізісе таксама прызнаваўся той факт, што раней шкаплер цалкам рабіўся з чыстай шэрсці (правіла, якое ў наш час не з’яўляецца абавязковым). Далей паведамляецца, што габіты кармелітаў таксама звычайна вырабляюцца з іншых, менш дарагіх, але больш практычных матэрыялаў<ref name="meditationsfromcarmel.com">http://www.meditationsfromcarmel.com/content/scapular-catechesis</ref>.
 
Звычайна шкаплер носяць пад адзеннем, але не прышпільваюць да ніжняй бялізны.{{зноскі}}