Алена Васільеўна Глінская: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Паходжанне: вікіфікацыя |
афармленне |
||
Радок 21:
| наследнік =
| дата нараджэння =
| месца нараджэння =
| дата смерці =
| месца смерці =
| пахаваны =
| дынастыя =
| бацька =
| маці =
| муж =
| у шлюбе =
| дзеці =
| манаграма =
Радок 76:
=== Праўленне ===
{{Маскоўскія князі}}
Пасля смерці свайго мужа ў снежні [[1533]] Алена Васільеўна фактычна здзейсніла пераварот, адхіліўшы ад улады назначаных апошняй воляй яе мужа семярых апекуноў ([[рэгент]]аў), у тым ліку {{нп3|Андрэй Іванавіч, князь старыцкі|роднага брата мужа|ru|Андрей Иванович (князь старицкий)}} і [[Міхаіл Львовіч Глінскі|свайго дзядзьку]], і зрабілася кіраўніцай [[Вялікае Княства Маскоўскае|Вялікага Княства Маскоўскага]]. Такім чынам, яна стала першай пасля [[Вольга, княгіня Кіеўская|вялікай княгіні Вольгі]] (калі не лічыць [[Соф'я Вітаўтаўна|
Не карысталася сімпатыямі баяр, як жанчына не маскоўскіх, а еўрапейскіх нораваў і выхавання<ref>{{ВТ-ЭСБЕ|Елена Глинская}}</ref>. Бліжэйшым саюзнікам Алены быў яе жанаты фаварыт, князь {{нп3|Іван Фёдаравіч Целяпнёў-Аўчына-Абаленскі|Целяпнёў-Аўчына-Абаленскі|ru|Телепнев-Овчина-Оболенский, Иван Фёдорович}}. Гэтая сувязь і ў асаблівасці задавацкія паводзіны каханка княгіні выклікалі незадавальненне ў баяраў. За выраз гэтых настрояў князь [[Міхаіл Львовіч Глінскі|Міхаіл Глінскі]] быў пасаджаны пляменніцай ў турму. І дзядзька, і два браты мужа памерлі ў турме ад голаду.
Радок 84:
Яе ўрад праводзіў палітыку цэнтралізацыі дзяржавы<ref name="БС"/>.
Найбольш важным момантам у праўленні Алены Глінскай
Пры Алене Глінскай была выбудаваная {{нп3|Кітайгародская сцяна||ru|Китайгородская стена}}.
Радок 117:
* {{артыкул|аўтар=Татьяна Панова.|загаловак=Олицетворение средних веков|спасылка=http://www.vokrugsveta.ru/vs/article/2556/|выданне=Вокруг Света |год=2006|нумар=3 (2786), Март}}
{{Wikidata/Ancestors}}
{{Бібліяінфармацыя}}
| |||