Бярэзінскае нацыяналістычнае падполле: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{Арганізацыя|назва=Бярэзінскае нацыяналістычнае падполле|дата_заснавання1=кастрычнік 194...'
 
Радок 21:
Паводле Андрэя Цісецкага, правал адбыўся ў выніку кантактаў Фёдара Глінскага з сябром прасавецкага падполля [[Яўген Іванавіч Курто|Яўгенам Іванавічам Куртом]]. Прасавецкім крылом падполля кіравалі [[Іосіф Іванавіч Сухоцкі]], [[Іван Агеевіч Лескавец]] і [[Галіна Васільеўна Фінская]]. Апошняя ажыццяўляла сувязь з мінскім ВСПР (Ваенны Савет Партызанскага Руху). У выніку дзейнасці правакатара і правалаў [[Мінскае падполле|мінскага падполля]] ў лютым-красавіку 1942 году, праз апошняе і магла праточыцца інфармацыя пра дзейнасць бярэзінскага падполля, як прасавецкага, так і нацыянальна арыентаванага. Даследчык пацвярджае гэтую думку тым, што арышты і прасавецкіх і нацыянальна арыентаваных падпольшчыкаў адбыліся практычна адначасова.
 
Паводле паведамлення паліцыі бяспекі і [[Служба бяспекі (Трэці рэйх)|СД]] на акупаванай тэрыторыі [[Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік|СССР]] па дзейнасці беларускіх партызанаў за перыяд 1 студзеня — 28 кастрычніка 1942 года (паведамленне №5 ад 29 траўня 1942 гада): {{пачатак цытаты}}''У раёне Беразіна былы школьны інспектар у г. Мінска Шунейка на падставе ілжывых дадзеных змог уладкавацца на пасаду намесніка начальніка паліцыі парадку. Сваё становішча ён выкарыстаў, каб угаварыць 32 паліцыянтаў разам са зброяй бегчы ў партызаны. Перад уцёкамі яны павінныя былі падарваць ў Беразіне вялікі склад з расейскімі артылерыйскімі снарадамі. Перад ажыццяўленнем гэтага плана Шунейка і 39 паліцыянтаў былі арыштаваныя.''{{oq|ru|В районе Березино бывший школьный инспектор в г.Минске Шунейко на основании ложных данных смог устроиться на должность зам.нач.полиции порядка (фактически функции начальника полиции исполнял немецкий комендант гместечка — Авт.). Свое положение он использовал, чтобы уговорить 32 полицейских вместе с оружием бежать в партизаны. Перед побегом они должны были взорвать в Березино большой склад с русскими артиллерийскими снарядами. Перед осуществлением этого плана Шунейко и 39 полицейских были арестованы.}}{{канец цытаты}}Леанід Шунейка, яго імаверная жонка Зінаіда Маёрава, перакладчыца нямецкай камендатуры Лізавета Яфімаўна Гансоўская (Гансеўская), стараста [[Машчаніцкай воласць|Машчаніцкай воласці]] Яўген Ермалкевіч, рэдактар «​​Бярэзінскай газеты» Фёдар Фёдаравіч Глінскі, памочнік начальніка паліцыі Машчаніцкага воласці Альберт Герасімавіч Пекар былі павешаныя. На месцы былі ўзятыя пад варту многія Бярэзінскія, а таксама выкліканыя Шунейкам з Якшыцкай і Пагосцкай валасцей паліцыянты (нейкую частку паліцыянтаў з апошняга гарнізона ён нібы напярэдадні перавёў у пажарную ахову Беразіна).
Леанід Шунейка, яго імаверная жонка Зінаіда Маёрава, перакладчыца нямецкай камендатуры Лізавета Яфімаўна Гансоўская (Гансеўская), стараста [[Машчаніцкай воласць|Машчаніцкай воласці]] Яўген Ермалкевіч, рэдактар «​​Бярэзінскай газеты» Фёдар Фёдаравіч Глінскі, памочнік начальніка паліцыі Машчаніцкага воласці Альберт Герасімавіч Пекар былі павешаныя. На месцы былі ўзятыя пад варту многія Бярэзінскія, а таксама выкліканыя Шунейкам з Якшыцкай і Пагосцкай валасцей паліцыянты (нейкую частку паліцыянтаў з апошняга гарнізона ён нібы напярэдадні перавёў у пажарную ахову Беразіна). Пры раззбраенні Пагосцкіх ахоўнікаў парадку, начальнік участка (ён жа як быццам камандовец карнага антыпартызанскага атрада) Гарошка (сам родам з [[Пагост|Пагоста]]) спрабаваў бегчы, але з-за ранаў патануў у рацэ. Ягоны намеснік Токараў застрэліўся. Акупанты раззброілі і арыштавалі ўсіх машчаніцкіх паліцыянтаў на чале з Альбертам Пекарам (толькі 5 чалавек са складу апошняга гарнізона быццам былі адданыя немцам). Усяго з гэтай справы, паводле сведчанняў відавочцаў падзей, гітлераўцы пакаралі смерцю 60-70 чалавек, у тым ліку жонак Ермалкевіча, Глінскага і іншых.
 
Леанід Шунейка, яго імаверная жонка Зінаіда Маёрава, перакладчыца нямецкай камендатуры Лізавета Яфімаўна Гансоўская (Гансеўская), стараста [[Машчаніцкай воласць|Машчаніцкай воласці]] Яўген Ермалкевіч, рэдактар «​​Бярэзінскай газеты» Фёдар Фёдаравіч Глінскі, памочнік начальніка паліцыі Машчаніцкага воласці Альберт Герасімавіч Пекар былі павешаныя. На месцы былі ўзятыя пад варту многія Бярэзінскія, а таксама выкліканыя Шунейкам з Якшыцкай і Пагосцкай валасцей паліцыянты (нейкую частку паліцыянтаў з апошняга гарнізона ён нібы напярэдадні перавёў у пажарную ахову Беразіна). Пры раззбраенні Пагосцкіх ахоўнікаў парадку, начальнік участка (ён жа як быццам камандовец карнага антыпартызанскага атрада) Гарошка (сам родам з [[Пагост|Пагоста]]) спрабаваў бегчы, але з-за ранаў патануў у рацэ. Ягоны намеснік Токараў застрэліўся. Акупанты раззброілі і арыштавалі ўсіх машчаніцкіх паліцыянтаў на чале з Альбертам Пекарам (толькі 5 чалавек са складу апошняга гарнізона быццам былі адданыя немцам). Усяго з гэтай справы, паводле сведчанняў відавочцаў падзей, гітлераўцы пакаралі смерцю 60-70 чалавек, у тым ліку жонак Ермалкевіча, Глінскага і іншых.
 
У траўні 1942 года ў лес да Шавеля сышлі два нераскрытыя падпольшчыкі — бургамістр раёна Анатоль Сакалоў і ягоны намеснік Івашкевіч.