Наталля Радзіна: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 26:
Правяла 1,5 месяца ў [[Амерыканка (турма)|турме КДБ]]. 28 студзеня 2011 г<ref name="Наталля Радзіна выйшла з СІЗА КДБ">[http://www2.polskieradio.pl/eo/dokument.aspx?iid=148326 Наталля Радзіна выйшла з СІЗА КДБ]</ref>. журналістку вызвалілі да суда з умовай абмежавання перамяшчэнняў, і яна мусіла знаходзіцца па месцы сваёй рэгістрацыі ў г. Кобрын<ref name="Наталля Радзіна выйшла з СІЗА КДБ"/>.
 
Скарыстаўшыся выклікам з Кобрына ў Мінск да следчага [[Камітэт дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь|КДБ]], Н.Радзіна пакінула Беларусь. 1 красавіка яна была ў Маскве, але без дакументаў, якія засталіся ў КДБ.
 
Атрымаць дакументы Н. Радзіна змагла з дапамогай Упраўлення Вярхоўнага камісарыята ААН па справах бежанцаў у Расіі. Пасля прызнання Радзінай бежанцам па лініі [[Арганізацыя Аб’яднаных Нацый|ААН]], першай дзяржавай, якая аказала ёй міжнародную падтрымку, сталі [[Нідэрланды]]. 28 ліпеня, пасля афармлення праязных дакументаў, яна вылецела з Масквы ў Амстэрдам, а праз тры дні паехала ў Літву. У гэтай краіне пасля прэзідэнцкіх выбараў быў зарэгістраваны сайт charter97.org. 4 жніўня Радзіна папрасіла палітычнага прытулку ў Літве<ref>[http://www.radyjo.net/4/28/Artykul/53058 Наталля Радзіна папрасіла палітычнага прытулку ў Літве] [https://charter97.org/ru/news/2011/8/8/41330/ Крутой маршрут]</ref>.
 
У верасні 2012 года Н.Радзіна адкрыла офіс рэдакцыі сайту «Хартыя-97» у Варшаве<ref name="Наталля Радзіна"/>. На сённяшні дзень журналістка жыве і працуе ў гэтым горадзе<ref name="palitviazni.info"/>.
 
== Узнагароды ==
* У 2010 годзе Н.Радзіна намінаваная вядучай брытанскай праваабарончай арганізацыяй «Індэкс цэнзуры» на прэмію «Свабода слова» ў намінацыі «За барацьбу супраць рэпрэсій і за дзейнасць, накіраваную на змяненне палітычнага клімату»<ref name="palitviazni.info"/><ref>[Адзін дзень палітвязня 2009—2011 гг. Бібліятэка Свабоды. XXІ стагоддзе.) — Радыё Свабодная Еўропа / Радыё Свабода, 2011. 328 с. C. 161. ISBN 978-0-929849-42-3]</ref>.
* У кастрычніку 2011 г. Наталля Радзіна стала лаўрэатам прэміі Міжнароднага[[Камітэт камітэтаабароны журналістаў|Камітэта абароны журналістаў]] «За свабоду прэсы»<ref>[https://palitviazni.info/viazen/natallia-radzina Наталля Радзіна] [http://www.svaboda.org/a/24349072.html Наталля Радзіна атрымае прэмію Свабоды Прэсы]</ref>.
* У 2015 г. атрымала прэмію «Свабода прэсы» міжнароднай арганізацыі «[[Рэпарцёры без межаў]]» за 2015 год<ref>[https://baj.by/ru/content/natalya-radina-i-egor-martinovich-stali-laureatami-premii-svoboda-pressy-organizacii Наталья Радина и Егор Мартинович стали лауреатами премии «Свобода прессы» организации «Репортеры без границ»]</ref>.
 
Узнагароджана [[Медаль 100 гадоў БНР|медалём 100 гадоў БНР]] [[Рада Беларускай Народнай Рэспублікі|Рады Беларускай Народнай Рэспублікі]]<ref>[https://www.svaboda.org/a/29838254.html Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100]</ref>.