Галіна Мікалаеўна Бараноўская: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
KrBot (размовы | уклад)
др - ізаляваны артыкул
Няма тлумачэння праўкі
Радок 2:
{{Цёзкі2|Бараноўская}}
{{Цёзкі2|Плотнікава}}
'''Галіна Мікалаеўна Бараноўская''' ('''Плотнікава'''; нар. {{ДН|22|5|1936}}, г. [[Іркуцк]], [[РСФСР]] - [[27 сакавіка]] [[2021]], [[Мінск]]) — беларускі і расійскі [[архітэктар]]. Член [[Саюз архітэктараў Расіі|Саюза архітэктараў Расіі]] (1971), член [[Беларускі саюз архітэктараў|Беларускага саюза архітэктараў]]. Саветнік [[Беларуская акадэмія архітэктуры|Беларускай акадэміі архітэктуры]] ([[2006]]).
 
== Біяграфія ==
Скончыла з адзнакай у [[1960]] годзе [[Новасібірскі інжынерна-будаўнічы інстытут імя В. У. Куйбышава]] па спецыяльнасці «архітэктура» (выкладчыкі архітэктурных дысцыплін {{нп3|Яўген Андрэевіч Ашчэпкаў||ru|Ащепков, Евгений Андреевич}}, {{нп3|Віталь Сямёнавіч Масленікаў||ru|Масленников, Виталий Семёнович}}, [[Барыс Іосіфавіч Аглы |Б. І. Аглы]]<ref name="Хто"/>.
 
[[1960]]—[[1962]] гадах старэйшы архітэктар праектнага інстытута «[[Дзіпралестранс]]» у [[Іркуцк]]у; [[1962]]—[[1968]] гадах старэйшы архітэктар інстытута «[[Сібакадэмпраект]]»; у [[1968]]—[[1975]] гадах кіраўнік групы архітэктараў Керчанскага аддзялення Крымскага філіяла «[[Дзіпраград]]» у [[Керч]]ы; у [[1975]]—[[1991]] гадах кіраўнік групы архітэктараў інстытута «[[Белдзяржпраект]]» у [[Мінск]]у<ref name="Хто"/>.
 
Член [[Беларускі саюз мастакоў|Беларускага саюза мастакоў]].
Жыве ў [[Мінск]]у па адрасе [[Вуліца Брэсцкая (Мінск)|вул. Брэсцкая]], 82.
 
Жыла ў [[Мінск]]у па адрасе [[Вуліца Брэсцкая (Мінск)|вул. Брэсцкая]], 82<ref name="Хто"/>. Памерла [[27 сакавіка]] [[2021]] года. Пахавана [[4 красавіка]] на [[Кальварыйскія могілкі|Кальварыйскіх могілках]]<ref name="facebook"/>.
 
== Творчасць ==
Асноўныя творчыя працы: [[гандлёвы цэнтр]], магазіны «Кветкі», «Тытунь», «Кнігі», плавальны басейн міжнароднага класа у раёне Красная Горка ў [[Новасібірск]]у ([[1964]]—[[1969]], у складзе аўтарскага калектыва), рэканструкцыя грамадскіх будынкаў школ, гасцініцы, кінатэатра, Дома Культуры г. [[Керч]]ы і [[Сімферопаль|Сімферопаля]] ([[1969]]—[[1975]]), забудова комплексу адміністрацыйна-вытворчых, навукова-даследчых, навучальных будынкаў па вул. Арджанікідзэ у [[Керч]]ы.
 
=== Архітэктура ===
[[ПТВ]] на 500 навучэнцаў — комплекс навучальнага будынка, майстэрняў, спартыўнага корпуса, інтэрнаты ([[1972]]—[[1976]]), інжынерна-лабараторны корпус вытворчага аб’яднання «[[Тэхэнергахімпрам]]» па [[Вуліца Смалячкова (Мінск)|вул. Смолячкова]] ([[1978]]—[[1986]]) у [[Мінск]]у.
Асноўныя творчыя працы: [[гандлёвы цэнтр]], магазіны «Кветкі», «Тытунь», «Кнігі», плавальны басейн міжнароднага класа у раёне Красная Горка ў [[Новасібірск]]у ([[1964]]—[[1969]], у складзе аўтарскага калектыва), рэканструкцыя грамадскіх будынкаў школ, гасцініцы, кінатэатра, Дома Культуры г. [[Керч]]ы і [[Сімферопаль|Сімферопаля]] ([[1969]]—[[1975]]), забудова комплексу адміністрацыйна-вытворчых, навукова-даследчых, навучальных будынкаў па вул. Арджанікідзэ у [[Керч]]ы<ref name="Хто"/>.
 
[[ПТВ]] на 500 навучэнцаў — комплекс навучальнага будынка, майстэрняў, спартыўнага корпуса, інтэрнаты ([[1972]]—[[1976]]), інжынерна-лабараторны корпус вытворчага аб’яднання «[[Тэхэнергахімпрам]]» па [[Вуліца Смалячкова (Мінск)|вул. Смолячкова]] ([[1978]]—[[1986]]) у [[Мінск]]у<ref name="Хто"/>.
 
Жылая забудова цэнтральнай часткі вёскі [[Слабада (Смалявіцкі раён)|Слабада]] [[Смалявіцкі раён|Смалявіцкага раёна]] ([[1979]]—[[1984]], у сааўтарстве), інтэрнат на 172 месцы ([[1980]]—[[1986]]), спецыяльнае канструктарска-тэхналагічнае бюро з вопытнай вытворчасцю [[Мінскі радыётэхнічны інстытут|Мінскага радыётэхнічнага інстытута]] па [[Вуліца Казлова (Мінск)|вул. Казлова]] ([[1983]]—[[1985]], пабудаваны ў [[1983]]—[[1991]]), акушэрскі корпус на 130 коек [[6-я клінічная бальніца Мінска|6 клінічнай бальніцы]] ([[1986]]—[[1989]], у сааўтарстве, пабудаваны ў [[1990]]—[[1992]]), акушэрскі корпус на 130 коек [[5-я клінічная бальніца Мінска|5-й клінічнай бальніц]] у [[Мінск]]у, прафілакторый—піянерскі лагер на 160 месцаў у раёне хутара [[Барок (Валожынскі раён)|Барок]] [[Валожынскі раён|Валожынскага раёна]] ([[1976]], [[1978]]—[[1981]])<ref name="Хто"/>.
 
=== Мастацтва ===
З [[1988]] года праведзена 40 персанальных выставак графікі, акварэлі і станковага жывапісу у каляровым алоўку<ref name="Хто">{{крыніцы/Хто ёсць хто ў Беларусі. Архітэктары|Барановская (Плотникова) Галина Николаевна}}</ref>.
 
Для творчасці Г. Н. Барановской характэрны серыйны падыход (цыклы «Жыровіцкі манастыр», 1989—1999 гг .; «Пасербы Беларусі», 1987—1999 гг .; «Віды Мінска», 1987—2007 гг .; «Стары Арзамас», 1991 г .; «Суздаль», 1989 г .; «Сказ пра Заслаўі», 1992—2007 гг., «Прага», 1987—1995 гг. і інш.). У работах вылучаюцца зменлівыя рысы архітэктуры, прыроды, сціплае абаянне букетаў кветак<ref name="facebook"/>.
 
У аснове творчага метаду майстра выключна праца з натуры. Тэхнічная манера графічных твораў Галіны Мікалаеўны разнастайная. Гэта акварэль па сырой паперы («Царква прападобнай Еўфрасінні Полацкай», 1992 г .; «Станькава. Скарбніца», 1999 г.), тонкія расцяжкі («Царква св. Казьмы і Даміяна ў Суздалі», 1989 г. .; «Заслаўе. Фарпост», 2005). У апошнія гады Галіна Мікалаеўна працавала і каляровымі алоўкамі<ref name="facebook"/>.
Жылая забудова цэнтральнай часткі вёскі [[Слабада (Смалявіцкі раён)|Слабада]] [[Смалявіцкі раён|Смалявіцкага раёна]] ([[1979]]—[[1984]], у сааўтарстве), інтэрнат на 172 месцы ([[1980]]—[[1986]]), спецыяльнае канструктарска-тэхналагічнае бюро з вопытнай вытворчасцю [[Мінскі радыётэхнічны інстытут|Мінскага радыётэхнічнага інстытута]] па [[Вуліца Казлова (Мінск)|вул. Казлова]] ([[1983]]—[[1985]], пабудаваны ў [[1983]]—[[1991]]), акушэрскі корпус на 130 коек [[6-я клінічная бальніца Мінска|6 клінічнай бальніцы]] ([[1986]]—[[1989]], у сааўтарстве, пабудаваны ў [[1990]]—[[1992]]), акушэрскі корпус на 130 коек [[5-я клінічная бальніца Мінска|5-й клінічнай бальніц]] у [[Мінск]]у, прафілакторый—піянерскі лагер на 160 месцаў у раёне хутара [[Барок (Валожынскі раён)|Барок]] [[Валожынскі раён|Валожынскага раёна]] ([[1976]], [[1978]]—[[1981]]).
 
У творчасці Галіны Бараноўскай прысутнічаў увесь дыяпазон відаў пейзажу: лірычны («У старой вярбы», 2006), сімвалічны («Трыадзінства. Сосны на воз. Нарач», 2007 г.), гістарычны («Бярэзіна 2006—1812», 2006), эпічны («у трох курганоў», 2003 г.), інтымны («Зімовы дзень у лесе», 2007 г.), духоўны («у дарозе», 2005)<ref name="facebook">[https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=2804272839890761&id=1509570669360991 27 сакавіка 2021 года на 85 годзе жыцця памерла БАРАНОЎСКАЯ ГАЛІНА МІКАЛАЕЎНА, сябра Беларускага саюза мастакоў, секцыі графікі.]</ref>.
З [[1988]] года праведзена 40 персанальных выставак графікі, акварэлі і станковага жывапісу у каляровым алоўку.
 
== Літаратура ==