Іван Андрэевіч Солтан: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 40:
}}
{{цёзкі2|Солтан}}
'''Іван Андрэевіч Солтан''', або '''Івахна Андрушкавіч''', у літаратуры часта пад прозвішчам '''Солтан''' (да чэрвеня 1498—1554) — [[Вялікае Княства Літоўскае|вялікалітоўскі]] дзяржаўны дзеяч. Дваранін каралеўскі (зг. 1502), [[Дворныя падскарбіі літоўскія|падскарбі дворны літоўскі]] (1505—1554), намеснік [[Мейшагола|мейшагольскі]] і [[Дубінгей|дубінкаўскі]] (1507—1508), [[Уцяна|уцянскі]] (1508), [[Вялёна|вялёнскі]] (з 1509—1554).
 
Адзіны сын [[Земскія падскарбіі літоўскія|падскарбія земскага літоўскага]] [[Андрэй Аляксандравіч Солтан|Андрэя Аляксандравіча]] ад першага яго шлюбу з Ганнай Багавіцінаўнай. Прозвішча Солтан не ўжываў, але ў сучаснай літаратуры ўмоўна далучаны да гэтага роду.{{sfn|Пазднякоў|2016|}}
Радок 50:
Атрымаў ад вялікага князя як узнагароду зямельныя ўладанні — намесніцтва мейшагольскае і дубінкаўскае ў 1507—1508, уцянскае ў 1508, вялёнскае ў 1509—1554 гадах. У 1510 годзе Жыгімонт Стары даў яму сяло {{нп5|Мігуцяны|Мігуцяны|lt|Migūčionys}} ў Сумілішкаўскай воласці.{{sfn|Пазднякоў|2016|}}
 
Атрымаў бацькоўскія маёнткі [[Еўе]] і {{нп5|Папорці|Папорці|lt|Paparčiai (Kaišiadorys)}} ў Троцкім ваяводстве і, адна дзядзькідумку (стрыя)В. [[Іван Аляксандравіч Солтан|Івана Аляксандравіча]] —Пазднякова, маёнткі [[Пачапава (Баранавіцкі раён)|Пачэпаў]] і [[Беразавец (Карэліцкі раён)|Беразавец]] пад Наваградкам ад дзядзькі (стрыя) [[Іван Аляксандравіч Солтан|Івана Аляксандравіча]], часткуале апошняе выснова даследчыка і не вядома з крыніц. Частку Пачэпава Іван Андрэевіч купіў аду стрыечнага брата Богуша Юр’евіча. Ад жонкі атрымаў трэцюю частку яе бацькоўскіх маёнткаў на Валыні — [[Чэтвэртня|Чацвяртні]], Луконі, Вышкава, Навоза, [[Гадомычы|Гадомічаў]], [[Капылля|Копыляў]], Суска, Славожычаў, Алешкавічаў, што яму пацвердзіў кароль Жыгімонт Стары 15.10.1524 года.{{sfn|Пазднякоў|2016|}}
 
На Попіс 1528 года ставіў 25 «коней»{{sfn|Пазднякоў|2016|}}, т.б. валодаў агулам 200 службамі сялян.<ref>Груша, Спірыдонаў, Вайтовіч, 2003. С. 50.</ref>
Радок 56:
Пабудаваў царкву св. Мікалая ў Папорцях, якой запісаў дзесяціну з гэтага маёнтка. Узнясенскаму прыдзелу Васкрасенскай царквы ў Троках запісаў дзесяціну з маёнтка Мігуцяны (раней дзесяціна ішла з Папорцяў). Ад продкаў атрымаў права калятарства на Прачысценскі манастыр у Троках, што яму пацвердзіў кароль Жыгімонт Стары 27.10.1510 года.{{sfn|Пазднякоў|2016|}}
 
Тастамент падпісаў 24.8.1554 у Вільні і неўзабаве памёр. Прасіў пахаваць яго ў Прачысценскім саборы ў Вільні ў родавай Дабравешчанскай капліцы. Маёнткі Папорці і Мігуцяны запісаў жонцы. Маёнткі Еўе і Пачэпаў перайшлі да сясцёр Настасіі (на думку В. Пазднякова, жонкі Кміты Стратовіча, на праўдзе -- не, а асоба мужа невядома) і дачкам другой не вядомай на імя сястры (жонкі двараніна гаспадарскага Івашкі Савы) — Настассі і Ганне Соваўнам.{{sfn|Пазднякоў|2016|}}
 
Быў жанаты з Багданай (?—да 1559), дачкой князя Фёдара Міхайлавіча Чацвярцінскага (Вышкоўскага). Дзяцей не меў.{{sfn|Пазднякоў|2016|}}