Фундаментальныя ўзаемадзеянні: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 69:
== Стварэнне адзінай тэорыі фундаментальных узаемадзеянняў ==
Першай з тэорый узаемадзеянняў стала тэорыя [[электрамагнетызм]]у, створаная [[Джэймс Максвел|Максвелам]] ў [[1863]] годзе. Затым у [[1915]] г. [[Эйнштэйн]] сфармуляваў [[Агульная тэорыя адноснасці|агульную тэорыю адноснасці]], якая апісвае [[гравітацыйнае поле]]. З'явілася ідэя пабудовы адзінай тэорыі фундаментальных узаемадзеянняў (якіх на той момант было вядома толькі два), падобна таму, як у Максвела атрымалася стварыць агульнае апісанне электрычных і магнітных з'яў. Такая адзіная тэорыя аб'яднала б [[Гравітацыя|гравітацыю]] і электрамагнетызм
На працягу першай паловы XX стагоддзя шэраг фізікаў распачалі шматлікія спробы стварэння такой тэорыі, аднак ні адной цалкам здавальняючай мадэлі прапанавана не было. Гэта, сярод іншага, звязана з тым, што агульная тэорыя адноснасці і тэорыя электрамагнетызму розныя па сваёй сутнасці. Прыцягненне апісваецца скрыўленнем [[Прастора-час|прасторы-часу]], і ў гэтым сэнсе гравітацыйнае поле ўмоўна нематэрыяльнае (эмпірычна недыскрэтнае), але як і іншыя формы ўзаемадзеяння распаўсюджваецца з гранічна дапушчальнай [[Хуткасць святла|хуткасцю святла]] (гл. [[Хуткасць гравітацыі]]), у той час як электрамагнітнае поле прадстаўляе ўсе неабходныя атрыбуты [[Матэрыя|матэрыі]].
Радок 75:
У другой палове XX стагоддзя задача пабудовы адзінай тэорыі ўскладнілася неабходнасцю ўнясення ў яе слабага і моцнага ўзаемадзеянняў, а таксама квантавання тэорыі.
У [[1967]] [[Абдус Салам]] і [[Стывен Вайнберг]] стварылі тэорыю электраслабага ўзаемадзеяння, якая аб'яднала электрамагнетызм і слабыя ўзаемадзеянні. Пазней
Эксперыментальная праверка Стандартнай Мадэлі заключаецца ў выяўленні прадказаных ёю часціц і іх уласцівасцей. На цяперашні час адкрыты ўсе элементарныя часціцы Стандартнай Мадэлі.
| |||