Бог: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др арфаграфія
Nejurist (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 3:
'''Атрыбуты Бога ў Хрысціянстве'''
''Атрыбуты Бога.''
Істота любога быту – гэта тое, дзякуючы чаму быт ёсць тым, а не іншым, праяўляе сябе ad extra. У Богу істота атаясамліваецца з Яго атрыбутамі. У Богу кожны атрыбут адносіцца да Яго натуры і яе вызначае, а ў створанх рэчах – не (нп., калі нейкі чалавек міласэрны, то гэты яго індывідуальны атрыбут не адносіцца да натуры ўсіх людзей). У гісторыі спрачаліся, які атрыбут найважнейшы. Аўгустын, Банавентура і Дунс Скот – за дабрыню, Окам і ўсе наміналісты – за бясконцасць, некаторыя за найвышэйшы розум, а Тамаш – за быццё само ў сабе (ipsum esse subsistens). Істота Бога паводле тамістскай філасофіі – самаіснаванне, якое ні ад каго не бярэ пачатку. Бог – чыстае існаванне. Атрыбуты, злучаныя з істотай Бога: 1) прастата (не складзены з іншых бытаў): Зых 3, 14; Ян {{Біблія|Ін|4, :24}}); 2) нязменнасць (Якуб 1, 17 – Айцец святла, у якім няма перамены). У Богу няма пераходу ад патэнцыяльнага да актуальнага. Ён – чыстая актуальнасць; 3) вечнасць (Быт 21, 33 – Эль Олам; Псальмы, 1 Цім 1, 17); 4) бязмежнасць і ўсюдыпрысутнасць (Дзеі 17, 28 – У Ім жывем…); 5) адзіны (Дрг 6,4; Дзеі 17, 16-34; Эф 4, 6; {{Біблія|Мк |12, :29}}); 6) найвышэйшае дабро ({{Біблія|Лк |18, :19}}) – Ніхто не добры, толькі сам Бог); 7) паўната праўды – Ер 10, 10; Ян {{Біблія|Ін|17, :3}}). З Бога воляю звязаны: Святасць (1 Вал 2, 2; Іс 8, 13; Мц {{Біблія|Мф|6, :9}}); Ян {{Біблія|Ін|17, :11}}); Ап 4, 8-10); Усемагутнасць (Быт 17, 1 – Эль Шадай, Мудр 11, 23; {{Біблія|Лк |1, :37}}); 2 Кар 9, 8); Свабода (Пс 113, 3 – робіць усё, што захоча, Эф 1, 11; Мц {{Біблія|Мф|20, :15}}); 1 Кар 12, 11). Прадметам волі Бога заўсёды з’яўляецца дабро. З мудрасцю Бога звязана: стварэнне свету і чалавека, падтрыманне свету ў існаванні, 1 Вал 2, 3; Ёў 12, 13; Рым 11, 33.
 
Містычнам богапазнаннем займаецца [[тэасофія]].