Напад на цягнік каля станцыі Слаўнае: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 24:
Атаман [[Юрка Моніч]], увайшошы ў міжнародны вагон, ветліва звярнуўшыся да прысутных, папрасіў паказаць дакументы<ref name=":0" />. Па правяранні дакументаў усіх пасажыраў вывелі з цягніка. Сярод іх выявілася 60 камуністаў з партыйнымі білетамі<ref name=":0" />. Камуністы былі адлучаныя ад астатніх пасажыраў. Моніч загадаў адлупцаваць іх па 50 разоў шомпаламі<ref name=":0" /> на вачах дыпламатаў. Замежнікам жа было прапанавана ахвяраваць у скарб паўстанцаў<ref name=":0" />. Ніхто забіты не быў.
 
Здабыча з цягніка была багатая: золата, валюта, дарагое адзенне, замежная водка, цыгарэты. Таксама партызаны здабылі 13 слоікаў [[Какаін|какаіну]], якія атаман раздаў сваіхсваім салдатам<ref name=":0" />. Сваю частку Моніч аддаў на карысць [[Беларуская сялянская партыя Зялёнага дуба|«Зялёнага дубу»]]. ТаксамаГэтаксама паўстанцы захапілі два вагоны мукі, якія ішлі ў Маскву. Яны былі далучаныя да складу ў [[Барысаў|Барысаве]]. Усю муку раздалі тутэйшым сялянам.
 
== Рэакцыя ==
У савецких дакументах гэты выпадак апісваўся наступным чынам:{{пачатак цытаты}}''Цягнік № 1/2 Парыж — Масква на 582-й вярсце каля станцыі Бобр наляцеў на рэйкавае пашкоджанне. Абыйшлося без чалавечых ахвяр. Цягнік быў абкружаны людзьмі з вінтоўкамі, рэвальверамі і гранатамі, якія пачалі рабаваць пасажыраў...''{{oq|ru|Поезд № 1/2 Париж — Москва на 582-й версте у станции Бобр налетел на рельсовое повреждение. Обошлось без человеческих жертв. Поезд был окружён людьми с винтовками, револьверами и гранатами, которые начали грабить пассажиров...}}{{канец цытаты}}У адказ усе кіраўнікі сілавых аддзелаў [[Барысаўскі павет|Барысаўскага павета]] былі знятыя са сваіх пасадапасад і аддадзеныя пад суд з фармулёўкай «''не справіліся з ліквідацыяй бандытызму''»<ref name=":0" />. З [[Масква|Масквы]] быў кінуты спецаддзел [[Камітэт дзяржаўнай бяспекі СССР|ГПУ]] на чале з [[Юрый Мартынаў|Юрыем Мартынавым]] з мэтай знішчэння [[Юрка Моніч|Моніча]] і ягоных паплечнікаў. Да канца года большасць паплечнікаў Моніча была арыштаваная, агулам да крымінальнай адказнасці прыцягнута 75 чалавек, 22 з якіх у лютым 1924 былі прыгавораныя да найвышэйшай меры пакарання. Сярод іх была і грамадзянская жонка Моніча Соф’я Рыбак (сапр. Хяўроння Наўроцкая).
 
Таксама пра гэтую акцыю шырока пісалі па-за межамі СССР. У савецкай прэсе пра гэта пісалася сціпла, а партызаны называліся [[Белы рух|белагвардзейцамі]]<ref name=":0" />.