Івянецка-Налібоцкая партызанская зона: Розніца паміж версіямі

'''Івянецка-Налібоцкая партызанская зона''' — [[Партызанскія зоны|партызанская зона]], утвораная ў час [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] на тэыторыітэрыторыі [[Івянецкі раён|Івянецкага]] і часткі сумежных з ім [[Валожынскі раён|Валожынскага]], [[Дзяржынскі раён|Дзяржынскага]], [[Заслаўскі раён|Заслаўскага]], [[Мінскі раён|Мінскага]], [[Мірскі раён|Мірскага]], [[Радашковіцкі раён|Радашковіцкага]] і [[Стаўбцоўскі раён|Стаўбцоўскага]] раёнаў, якія кантралявалі партызаны. Цэнтрам зоны была [[Налібоцкая пушча]], адкуль вясной і летам 1942 года пачалася ліквідацыя нямецкіх гарнізонаў у вёсках [[Волма (Дзяржынскі раён)|Волма]] і [[Налібакі]] ([[Налібоцкія баі (1942, 1943)]]). Да восені 1943 года тэрыторыя зоны складала 2,5 тыс. км², яе ўтрымлівала 9 000 партызан з пяці партызанскіх брыгад, тры асобныя атрады [[Івянецкае партызанскае злучэнне|Івянецкага партызанскага злучэння]] і частка сіл [[Стаўбцоўскае партызанскае злучэнне|Стаўбцоўскага партызанскага злучэння]].

У 1943 — 1944 гадах немцы спрабавалі ліквідаваць партызанскую зону (карныя аперацыі [[Карная аперацыя «Sumffieber»|«Sumffieber»]], [[Карная аперацыя «Hamburg»|«Hamburg»]], [[Карная аперацыя «Herman»|«HemanHerman»]]). Партызаны ўтрымлівалі зону да падыходу [[Чырвоная Армія|Чырвонай Арміі]] ў ліпені 1944 года.