Карліс Гун: Розніца паміж версіямі

|шырыня = 222px

|апісанне выявы = Пасмяротны партрэт К. Ф. Гуна працы [[Іван Мікалаевіч Крамской|І. М. Крамскога]]

|месца нараджэння =

|месца смерці =

|паходжанне = [[бюргерства]]

{{цёзкі|Гун}}

'''Карліс Гун''' ({{lang-lv|Kārlis Jēkabs Vilhelms Hūns}}; {{lang-de|Karl Huhn}}, {{lang-ru|Карл Федорович Гун}}; {{ДН|13|11|1830}}— {{ДС|28|1|1877}}, {{МС|Давос||}}, [[Швейцарыя]]) — латышскі жывапісец.

 

Вучыўся ў Пецярбургскай АМ (1854-61) у П. В. Басіна. У 1863-71 жыў у [[Парыж]]ы (у 1863-68 — пенсіянер АМ). Акадэмік (1868) і прафесар (1870) Пецярбургскай АМ. Член Таварыства перасоўных мастацкіх выстаў (з 1873). Аўтар сцэнак з гарадскога і вясковага жыцця Нармандыі («Хворае дзіця», 1869, [[Траццякоўская галерэя]]) і жанравых па характары гістарычных карцін («Сцэна з Варфаламееўскай ночы», 1870, Траццякоўская галерэя). Выконваў таксама партрэты. У сваіх малюнках і акварэлях Гун першым з прафесійных мастакоў звярнуўся да ўласна латышскай тэматыкі.

 

{{Перасоўнікі}}

 

{{DEFAULTSORT:Гун}}

[[Катэгорыя:Мастакі паводле алфавіта]]

[[Катэгорыя:Перасоўнікі]]