Рудольф Пішчала: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 13:
Прэзідэнт 1-га дэпартамента Мінскага галоўнага суда. У 1835 годзе быў абраны павятовым маршалакам дваранства. Па заканчэнні трох гадоў зноў абраны быў старшынёй Грамадзянскай палаты, затым па Найвышэйшым загадзе ў 1840 годзе прызначаны інспектарам люстрацыі {{нп5|Міністэрства дзяржаўных маёмасцей Расійскай імперыі|Міністэрства дзяржаўных маёмасцяў|ru|Министерство государственных имуществ Российской империи}}. У 1851 годзе вызвалены па прашэнні ад той службы з мундзірам і ў трэці раз абраны старшынёй Грамадзянскай палаты. Меў ранг сапраўднага [[стацкі саветнік|стацкага саветніка]].
У час [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|вызвольнага паўстання]], 8 чэрвеня 1863 года, віленскі генерал-губернатар [[Міхаіл Мікалаевіч Мураўёў-Віленскі|Мураўёў]] раптоўна выдае сакрэтны загад пра звальненне 5 чыноўнікаў, у тым ліку і Рудольфа Пішчалы.
Лісты з просьбай выплаціць пенсію за мужа пачынае пісаць Сафія, гэтая просьба была задаволена — але і яна не пабачыла тых грошай, бо памерла 17 лістапада 1870 года.
З часам магіла была страчана. У 2016 годзе мясцовы жыхар, гісторык Эдвард Канановіч, на аснове сведчанняў сталых жыхароў Гарадзішча знайшоў надмагільныя пліты Рудольфа і Сафіі Пішчалаў. Пліты ляжалі ў кучы смецця на глыбіні каля 1 метра. Пасля раскопак 2018 года парэшткі Рудольфа і Сафіі Пішчалаў нарэшце знайшлі супакой.
== Узнагароды ==
Узнагароджаны [[Ордэн
== Сям’я ==
Першым мужам Сафіі быў [[Дамінік Рэйтан]], герой вайны 1812 года, пляменнік славутага [[Тадэвуш Рэйтан|Тадэвуша Рэйтана]], які пратэставаў супраць [[Падзелы Рэчы Паспалітай|падзелу Рэчы Паспалітай]]. Ад першага шлюбу ў Сафіі было трое дзяцей — Сцяпан, Людвіка і Алена. <!--Звярніце ўвагу на надпіс на помніку Сафіі: «Алена з Рэйтанаў Барэйша паставіла гэты помнік праху светлай памяці матцы Сафіі з Каменскіх Пішчале. Памерла 17 лістапада 1870 г.»-->
|