Віктар Іванавіч Скорабагатаў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
clean up з дапамогай AWB
Радок 1:
{{музыкант}}
{{цёзкі2|Скорабагатаў}}
'''Віктар Іванавіч Скорабагатаў''' ({{ДН|15|11|1951}}, [[{{МН|Мінск]]||}}) — беларускі [[спявак]] (лірычны [[барытон]]), [[педагог]], музычны дзеяч. [[Заслужаны артыст Беларусі]] (1982).
 
== Біяграфія ==
Скончыў [[Беларуская кансерваторыя|Беларускую кансерваторыю]] (1977). 3 1977 саліст [[Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета|Нацыянальнага тэатра оперы Беларусі]], адначасова з [[1985]] выкладае ў [[Беларуская акадэмія музыкі|Беларускай акадэміі музыкі]]. У 1980—811980—1981 стажыраваўся ў тэатры «[[Ла Скала]]» ([[Мілан]]). 3 1992 мастацкі кіраўнік створанай ім «[[Беларуская капэла|Беларускай капэлы]]».
 
Валодае лёгкім рухомым голасам яркага тэмбру. Адзін з буйнейшых камерных выканаўцаў, рэпертуар якога складаюць больш за 600 твораў айчыннай і сусветнай класікі розных гістарычных і эстэтычных кірункаў. Сярод партый нацыянальнага рэпертуару: Беларэцкі («[[Дзікае паляванне караля Стаха (опера)|Дзікае паляванне караля Стаха]]» [[У. Солтан]]а), Мефістофель («[[Фаўст, (опера)|Фаўст]]» [[АнтоніАнтоній Генрык Радзівіл|А. Радзівіла]], опера адноўлена ў пастаноўцы В. Скорабагатава ў 1999), Бусыга («[[У пушчах Палесся]]» [[Анатоль Васільевіч Багатыроў|А. Багатырова]]). Іншыя ролі: НіклаўсНіклаус («[[Казкі Гофмана]]» [[Ж. Афенбах]]а), Жэрмон («[[Травіята]]» [[Дж. Вердзі]]), Валянцін («[[Фаўст (опера)|Фаўст]]» [[Ш. Гуно]]), Малатэсуа («{{нп5|Дон Паскуале||ru|Дон Паскуале}}» [[Г. Даніцэці]]), Фігара, граф Альмавіва, Папагена («Вяселле Фігара», «Чароўная флейта» [[В. А. Моцарт]]а), Фігара («[[Севільскі цырульнік (опера)|Севільскі цырульнік]]» [[Дж. Расіні]]), Ялецкі, Анегін, Раберт («[[Пікавая дама (опера)|Пікавая дама]]», «[[Яўген Анегін (опера)|Яўген Анегін]]», «[[Іаланта (опера)|Іаланта]]» [[П. Чайкоўскі|П. Чайкоўскага]]), Маэстра («Маэстра капэла» [[Д. Чымароза]]). У 1988—941988—1994 ажыццявіў першы ў беларускім выканальніцкім мастацтве праект з 10 канцэртных праграм «Анталогія беларускай вакальнай музыкі XVI—XX ст.».
 
З 2005 г. — рэжысёр Нацыянальнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета Рэспублікі Беларусь.
Радок 13:
Даследуе старадаўнюю [[музыка Беларусі|беларускую музыку]], творчасць малавядомых беларускіх кампазітараў, у т.л. [[Ян Тарасевіч|Я. Тарасевіча]]. Аўтар кніг па гісторыі беларускага музычнага мастацтва. Галоўны рэдактар серый нотных выданняў: «Музыка старажытных сядзібаў» і «Беларускі гістарычны нотазбор» (з 1995). Мастацкі кіраўнік штогодняга фестывалю «Адраджэнне беларускай капэлы» (з 1991).
 
З 1985 года выкладаў у Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі імя А. В. Луначарскага (пазней [[Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі]]): з 1985 па 1987 — выкладчык, з 1987 па 1998 — старшы выкладчык, 1998—2003 — дацэнт, з 2003 па 2009 — прафесар кафедры сольных спеваў. З 2010 — прафесар кафедры спеваў [[Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў|Беларускай дзяржаўнай Акадэмііакадэміі мастацтваў]].
 
== Прэміі і ўзнагароды ==
Радок 20:
== Выбраная бібліянграфія ==
* Зайгралі спадчынныя куранты Мн., 1998.
* Абышоўся без славы…: Кампазітар Ян Тарасевіч. Мн., 2001.
 
{{зноскі}}