Людвіг фон Ройтэр: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Artsiom91 перанёс старонку Людвіг фон Ройтар у Людвіг фон Ройтэр: у замежных прозвішчах аканне не адбываецца
Няма тлумачэння праўкі
Радок 12:
{{!}}}
}}
'''Людвіг фон РойтарРойтэр''' ({{Lang-de|Ludwig von Reuter}}; [[9 лютага]] [[1869]], Губен, [[Каралеўства Прусія|Прусія]] — [[18 снежня]] [[1943]], [[Патсдам]]) — [[Германская імперыя|германскі]] ваенна-марскі дзеяч, [[віцэ-адмірал]]. Вядомы [[Затапленне Флота адкрытага мора|затапленнем караблёў свайго Флоту адкрытага мора]] (1919).
 
== Біяграфія ==
Радок 27:
Пасля [[Лістападаўская рэвалюцыя|Лістападаўскай рэвалюцыі ў Германіі]] і падзення імперскага ўрада ([[9 лістапада]] [[1918]]), Першая сусветная вайна была ўжо фактычна скончана і крах быў непазбежны, а флот знаходзіўся на мяжы паўстання.
 
Пасля капітуляцыі Германіі па загадзе з Берліна па ўмовах перамір’я, Флот адкрытага мора пад камандаваннем Л. фон РойтараРойтэра павінен быў быць інтэрнаваны на базе брытанскіх [[Каралеўскі ваенна-марскі флот Вялікабрытаніі|Каралеўскіх ВМС]] [[Скапа-Флоу]] на [[Аркнейскія астравы|Аркнейскіх астравах]]. У ходзе «[[Аперацыя ZZ|Аперацыі ZZ]]» [[21 лістапада]] [[1918]] 60 [[Лінкар|лінкараў]] [[Антанта]] эскартавалі 11 лінейных караблёў, 5 [[Лінейны крэйсер|лінейных крэйсераў]], 8 [[Крэйсер|крэйсераў]] і 48 [[Эскадраны мінаносец|эскадраных мінаносцаў]] Флоту адкрытага мора на стаянку ў Скапа-Флоу, дзе ўтрымліваліся больш за паўгода, чакаючы, пакуль пераможцы вырашаць іх лёс. На судах былі пакінутыя нямецкія экіпажы, і без дазволу камандуючага контр-адмірала Людвіга фон РойтараРойтэра, англічане не падымаліся на борт нямецкіх караблёў.
 
Напярэдадні заканчэння тэрміну перамір’я і падпісання [[Версальскі дагавор|Версальскага дагавора]] фон РойтарРойтэр, не без падстаў баючыся перадачы германскага флоту саюзнікам, з мэтай не дапусціць гэтага, прыняў рашэнне затапіць свае караблі.
 
[[21 чэрвеня]] [[1919]] года [[контр-адмірал]] Людвіг фон РойтарРойтэр загадаў камандам [[Затапленне Флота адкрытага мора|затапіць караблі]], каб яны не дасталіся брытанцам. Усяго па яго загадзе быў затоплены 51 германскі карабель, у тым ліку, 10 [[лінкар]], 5 [[Лінейны крэйсер|лінейны]] і 4 [[Лёгкі крэйсер|лёгкія крэйсеры]], 32 [[Эскадраны мінаносец|эсмінцы]].
 
Нягледзячы на ўвесь цяжар сітуацыі, сваімі паводзінамі Людвіг фон РойтарРойтэр змог заслужыць павагу не толькі ўласных падначаленых, але і англічан. 21.6.1919 ён здаў камандаванне і адбыў у Германію, дзе быў сустрэты, як нацыянальны герой.
 
Праз пяць месяцаў пасля вяртання з Англіі, фон РойтаруРойтэру было прапанавана падаць у адстаўку са складу ВМФ. Версальскі дагавор вымусілі Германію рэзка паменшыць свой флот, застаўшыся без адпаведнай каманды, і ўлічваючы званне і ўзрост, фон РойтарРойтэр сышоў з флоту.
 
Пераехаўшы ў Патсдам, стаў саветнікам. Напісаў кнігу аб затапленні Флоту адкрытага мора.
Радок 56:
== Гл. таксама ==
* [[Затапленне Флота адкрытага мора|Затапленне флоту адкрытага мора]]
 
{{Зноскі}}
 
== Літаратура ==
Радок 62 ⟶ 64:
== Спасылкі ==
* [http://schriftsteller.wikia.com/wiki/Ludwig_von_Reuter Ludwig von Reuter]{{Ref-de}}
{{DEFAULTSORT:Ройтэр Людвіг фон}}