Цаа Цаа: Розніца паміж версіямі

[[Файл:Cao Cao Portrait ROTK.jpg|thumb|Цаа Цаа]]

'''Цаа Цаа''' (другое імя — Мэн-дэ; {{ДН|||155}}-{{ДС|||220}}) — кітайскі [[паэт]], палкаводзец і дзяржаўны дзеяч. Бацька [[Цаа Пэй|Цаа Пэя]] і [[Цаа Чжы]]. Быў міністрам апошняга імператара [[дынастыя Хань|дынастыі Хань]] Сянь-дзі (кіраваў у 189—220). Усё жыццё правёў у войнах. Падавіў паўстанне Жоўтых павязак. На працягу некалькіх гадоў вёў вайну з палкаводцамі — [[Люй Бу]], [[Юань Шаа]] і [[Чжан Сюэ]] і перамог іх. У барацьбе з супернікамі выкарыстаў плямёны — ухуань і дзі. Заснаваў [[царства Вэй]] (220—265), якое займала тэрыторыю Паўночнага і Цэнтральнага Кітая, абвясціў [[Цаа Пі]] імператарам. Большая частка вершаў Цаа Цаа — перайманне народнаму юэфу. У іх апісаны паходы, марнасць чалавечага існавання і адначасова праслаўлялася новая дынастыя. Цаа Цаа — аўтар твораў па ваенным мастацтве.

{{Трохцарства ў Кітаі}}

[[Катэгорыя:Военачальнікі Кітая]]

[[Катэгорыя:Эпоха Трохцарства]]

[[Катэгорыя:Паэты эпохі Хань]]

[[Катэгорыя:Паэты III стагоддзя]]

[[Катэгорыя:Вэй]]

[[Катэгорыя:Вялікія міністры]]