Фунт стэрлінгаў: Розніца паміж версіямі

Брытанскі фунт часта абазначаюць сімвалам £ (радзей L). Гэты сімвал з’яўляецца напісанай у старым стылі вялікай літарай L, перакрэсленай для абазначэння, што гэта скарачэнне. Скарачэнне бярэ паходжанне ад лацінскага слова ''libra'', што азначае як вагу, так і адзінку масы — фунт. З гэтай прычыны назва брытанскай валюты часта перакладаецца на іншаземныя мовы, але толькі ў раманскіх мовах можа прыводзіць да непаразуменгяў, напрыклад на іспанскай і партугальскай мовах — ''libra'', румынскай — ''lira'', французскай — ''livre''. Для адрозьненняадрознення грашовай адзінкі ад адзінкі вагі дадаюць слова ''стэрлінг'', што ў выпадку [[срэбра]] можна перакласьціперакласці з англійскай як «высокай пробы». Першапачаткова стэрлінгам называлі сярэбраную адзінку вагай 1,555 грамы, што складала 1/240 фунта аптэчнага.

Стэрлінг быў уведзены ў абарот англійскім каралём [[Генры II]] у 1158 годзе і мяняўся на срэбра. У 1816 годзе быў зменены эквівалент фунта з срэбра на [[золата]], і гэта доўжылася да 1914 года. Пасля гэтага [[абменны курс]] фунта ўтрымліваўся на ўзроўні каля 4,9 USD за 1£. У 1926 годзе зноў быў уведзены абмен на золата, але з абароту былі знятыя залатыя манеты, банкноты можна было абмяняць на эквівалентную вагу золата. Сістэма залатога абмену была канчаткова адменена 21 верасня 1931 года падчас [[Вялікая дэпрэсія|Вялікай дэпрэсіі]]. Пасля адмены сістэмы залатой валюты фунт быў дэвальваваны на 20%. Фунт стаў [[цвёрдая валюта|цьвёрдай валютай]] у 1946 годзе, што было варункам выдзялення 3,75 мільярду USD крэдыту [[Злучаныя Штаты Амерыкі|Злучанымі Штатамі]]. Пасля скасавання сістэмы залатой валюты ішлі спробы стабілізаваць курс валюты звязваньнемзвязваннем кошту фунта з іншымі валютамі, пачынаючы з [[амерыканскі долар|амерыканскага долара]]. Але спробы былі няўдалымі, што прывяло да 30% дэвальвацыі ў 1949 годзе.

У сярэдзіне 1960-х гадоў прайшла чарговая хваля зніжэння кошту фунта. У 1966 годзе ў выніку зніжэння курсу валюты брытанскі ўрад увёў валютныя абмежаванні. Адным з іх была забарона на вываз з краіны турыстамі больш за 50 фунтаў (адменены ў 1970 годзе). Але ў лістападзе 1967 годугода фунт быў дэвальваваны на 14,3% да ўзроўню 2,41 долары. У 1976 годзе наступіў чарговы крызіс. Курс фунта ўпаў у адносінах да долара да ўзроўню 1,57, і Вялікабрытанія была вымушана ўзяць крэдыт у [[Міжнародны валютны фонд|МВФ]] (2,3 мільярды фунтаў). Самы нізкі курс фунта зарэгістраваны ў лютым 1985 года, калі за адзін фунт давалі 1,05 долары.