Імператарская Акадэмія мастацтваў: Розніца паміж версіямі

У першыя гады існавання Акадэміі выпускнікі Архітэктурнага аддзялення атрымлівалі званне ''мастака архітэктуры''. Выхаванцы, ганараваныя за працы сярэбраным медалём 2-й ступені, атрымлівалі званне ''някласнага'' або ''вольнага мастака'', што не давала права на [[Табель аб рангах|класны чын]] пры паступленні на дзяржаўную службу. Сярэбраны медаль першай ступені даваў права на атрыманне звання ''класнага мастака 3-й ступені'', уладальнікам залатога медалю 2-й ступені прысвойвалася званне ''класнага мастака 2-й ступені'', залаты медаль 3-й ступені даваў выпускніку Акадэміі званне ''класнага мастака 1-й ступені''. Пры гэтым атрымаць медалі, а разам з імі і званні, маглі дойліды, якія не вучыліся ў Акадэміі.{{-1|<ref name="Зодчие Москвы">{{книгакніга||заглавиезагаловак=Зодчие Москвы времени эклектики, модерна и неоклассицизма (1830-е — 1917 годы): илл. биогр. словарь / Гос. науч.-исслед. музей архитектуры им. А. В. Щусева и др |местомесца=М.|издательствовыдавецтва=КРАБиК|год=1998|страницыстаронкі=295—296|страницстаронак=295|isbn=5-900395-17-0|ref=Зодчие Москвы|тиражтыраж=}}</ref>}} Выпускнікі, якія атрымалі залаты медаль 1-й ступені, атрымлівалі, як правіла, права на [[Пенсіянер, Акадэмія мастацтваў|пенсіянерскую паездку]] за мяжу, падчас якой яны вывучалі помнікі архітэктуры і рыхтавалі праекты на атрыманне звання ''акадэміка''. У другой чвэрці XIX стагоддзя рашэннем Савета Акадэміі прысвойвалася прамежкавае званне — ''прызначаны ў акадэмікі''.