Элам: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Frantishak (размовы | уклад) |
Frantishak (размовы | уклад) |
||
Радок 134:
Апошнім вядомым прадстаўніком Аванскай дынастыі стаў Пузур-Іншушынак<ref>''Potts, D. T.'' The Archaeology of Elam: Formation and Transformation of an Ancient Iranian State — P. 118 - 119</ref>. Дакладны час яго кіравання не вядомы. Некаторыя [[гісторык]]і лічаць, што ён ўзвысіўся пры нашчадках Нарам-Сіна, але ў запісах трэцяй дынастыі Ура ён называецца як сучаснік [[Ур-Наму]]. У надпісах ранняга перыяду ён сціпла называў сябе энсі Сузаў і вайскаводам Авана, але на [[Стэла|стэле]] пазнейшых гадоў кіравання ён ужо адзначаны як валадар усёй краіны і чатырох бакоў свету. Дзякуючы паспяховай ваеннай кампаніі Пузур-Іншушынак падначаліў сабе суседнія горныя вобласці. Валадар Сімашкі прызнаў яго вяршэнства. У гонар сваіх перамог ён пабудаваў [[храм]] у Сузах. Пузур-Іншушынак быў апошнім [[манарх]]ам Элама, пры якім выкарыстоўвалася лінейнае пісьмо.
Пасля знішчэння Акадскай імперыі [[Гутыі|гутыямі]] адносіны паміж Шумерам і Эламам былі складанымі. [[Гудэа]], энсі [[Лагаш]]а, паведамляў, што перамог Элам і Аван. На адной з яго цыліндрычных [[пячатка|пячатак]] кажацца, што эламіты і жыхары Суз удзельнічалі ў пабудове храма ў Лагашы<ref>''Price, I. M.'' The Topography of the Gudea Inscriptions // Journal of the American Oriental Society. Vol. 43, 1923. P. 41 - 48</ref>. Сярод абласцей, заваяваных Пузур-Іншушынакам, узгадвалася вобласць Кут, населеная гутыямі. Такім чынам, яго перамога магла садзейнічаць паўстанню [[Утухегаль|Утухегаля]] і ўзвышэнню трэцяй дынастыі Ура. Яе другі прадстаўнік [[Шульгі (Ур)|Шульгі]] падначаліў сабе Элам. Сузы былі пераўтвораны ў адзін з найважнейшых гарадоў агульнай шумерскай дзяржавы. Тут дзейнічалі законы Ур-Наму, выплочваліся штогадовыя правінцыйныя падаткі<ref>''Potts, D. T.'' The Archaeology of Elam: Formation and Transformation of an Ancient Iranian State — P. 132</ref>. Болей за тое, эламіты былі вымушаны служыць у шумерскім войску. Але ў горных ускраінах працягвала існаваць мясцовая ўлада. У прыватнасці, захавалася дынастыя Сімашкі, у якой усяго налічвалася 12 валадароў. Характэрна тое, што ў перыяд трэцяй дынастыі Ура яны прынялі шумерскі тытул вайскаводаў.
== Зноскі ==
| |||