413 630
правак
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др (стыль, арфаграфія) |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др (неіснуючы шаблон з дапамогай AWB) |
||
'''Новае царства''' — эпоха найвышэйшага росквіту [[Старажытны Егіпет|старажытнаегіпецкай]] дзяржаўнасці, вядомая найбольшай колькасцю помнікаў, якія склалі асноўную частку спадчыны цывілізацыі фараонаў, падданымі якіх з’яўляліся 20 % [[Насельніцтва Зямлі|сусветнага насельніцтва]]. Новае царства — перыяд кіравання трох вялікіх дынастый — [[XVIII дынастыя|XVIII]], [[XIX дынастыя|XIX]], [[XX дынастыя|XX]].
Храналагічныя рамкі эпохі вызначаюцца [[1550 да н.э.|1550]]—[[1069
== Аднаўленне незалежнасці Егіпта ==
Пераемнік царыцы, яе пасынак, маленства якога і прывяло Хатшэпсут да прастола, [[Тутмас III]] (Менхепера), стаў найвялікшым егіпецкім ваяўніком, стварыў імперыю ад Паўночнай Сірыі да V парога Ніла, перамог у 17 ваенных паходах на поўначы і на поўдні, пацясніўшы моцныя дзяржавы Блізкага Усходу, уключаючы Мітані і [[Вавілонія|Вавілонію]]. У [[1468 да н.э.|1468]] г. да н.э. Тутмас III перамог у [[бітва пры Мегіда|бітве пры Мегіда]], дзе разбіў кааліцыю сіра-палесцінскіх князёў на чале з кіраўніком [[Кадэш]]а, якія паўсталі супраць яго. Тутмаса III параўноўваюць з найвыдатнейшымі палкаводцамі старажытнасці, называючы яго «Напалеонам Старажытнага свету».
Апагей магутнасці і славы Егіпта — кіраванне «сонечнага» [[Аменхатэп III|Аменхатэпа III]] (Небмаатра), пры якім незвычайных вышынь дасягаюць дыпламатычныя адносіны з суседнімі дзяржавамі і мастацтва, у прыватнасці — [[скульптура Старажытнага Егіпта|скульптура]] і [[архітэктура
== Крах XVIII дынастыі, рэформы Эхнатона ==
|