Ганад Бадрыевіч Чарказян: Розніца паміж версіямі

Пасля заканчэння сярэдняй школы вучыўся ў тэхнічным вучылішчы № 1 у [[Ерэван]]е (1967—1968). Працаваў токарам на суднарамонтным заводзе ў горадзе [[Туапсэ]] [[Краснадарскі край|Краснадарскага края]] (1968—1969). Служыў у Савецкай Арміі (1969—1971). Працаваў выхавацелем прафесійна-тэхнічнага вучылішча № 27 у Эчміядзіне (1971—1973, Арменія). З 1973 г. жыве і працуе ў [[Мінск]]у: старшы тэхнік у Беларускім дарожным навукова-даследчым інстытуце, інжынер-сметчык рамонтна-будаўнічага ўпраўлення № 10, начальнік участка рамонтна-будаўнічага ўпраўлення № 15. Завочна скончыў Ерэванскі індустрыяльны тэхнікум (1974), будаўніча-педагагічны факультэт [[Беларускі нацыянальны тэхнічны ўніверсітэт|Беларускага політэхнічнага інстытута]] (1984). З чэрвеня 1982 г. — інжынер-тэхнолаг мінскага ўчастка Слонімскай фабрыкі «Гасцінічная мэбля». З 1993 да 2004 года — загадчык аддзела выдавецтва «Мастацкая літаратура».

Першы [[верш]] апублікаваў у 1963 г. (часопіс «Пионер», Ерэван). У друку Беларусі выступае з 1977 г. Піша на курдскай і армянскай мовах. У Мінску ў перакладзе на рускую мову выйшлі зборнікі паэзіі «Прочность» (з армянскай, 1980), «Цвет доброты» (з курдскай, 1986), «Пространство и время» (з курдскай, 1990)., «Обожженные жаворонки» (1992), «Плач»