Ігнацы Масціцкі: Розніца паміж версіямі

'''Ігнацы Масціцкі''' ({{lang-pl| Ignacy Mościcki}}) ([[1 снежня]] [[1867]], [[Мяжанаў]] каля г. [[Плоцк]], [[Польшча]] - [[2 кастрычніка]] [[1946]]) – польскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, вучоны-хімік. Акадэмік [[Акадэмія навук Польшчы|Акадэміі навук Польшы]] ў [[Кракаў|Кракаве]] (1928 г.). Скончыў Рыжскі палітэхнікум (1892 г.). У час вучобы удзельнічаў ў польскіх сацыялістычных арганізацыях. У 1892 – 1897 гг. у эміграцыі ў [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]] і [[Швейцарыя|Швейцарыі]], дзе пазнаёміўся з [[Юзаф Пілсудскі|Ю.Пілсудскім]]. У 1912 – 1922 г. прафесар [[Львоўскі політэхнічны інстытут|Львоўскага політэхнічнага інстытута]]. Пасля ваеннага перавароту ў маі 1926 г. па рэкамендацыі [[Юзаф Пілсудскі|Пілсудскага]] [[4 чэрвеня]] 1926 г. абраны прэзідэнтам Польскай Рэспублікі, рэалізоўваў яго палітычную лінію, якую падтрымліваў шэраг дзеячаў нацыянальна-вызваленчага руху ў Заходняй Беларусі. Быў прыхільнікам памяркоўнага ўмяшання дзяржавы ў эканоміку. У пачатку [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] інтэрніраваны ў Румынію (верасень 1939 г.), дзе [[30 верасня]] аб’явіў пра сваю адстаўку. Са снежня 1939 г. у эміграцыі ў [[Швейцарыя|Швейцарыі]]. Аўтар больш як 60 навуковых прац і патэнтаў у галіне хімічных тэхналогій, арганізатар хімічнай прамысловасці ў Польшчы. Распрацаваў прамысловы метад атрымання азотнай кіслаты з паветра.▼