Аэрагель: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→Спасылкі: афармленне |
Rescuing 3 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6 |
||
Радок 25:
== Віды аэрагеляў ==
Найбольш распаўсюджаныя кварцавыя аэрагелі, па шчыльнасці сярод цвёрдых цел яны саступаюць толькі металічным мікрарашоткам, чыя шчыльнасць можа дасягаць - 0,9 кг/м³, што на адну дзесятую менш лепшых паказчыкаў шчыльнасці аэрагеля - 1 кг/м³. У паветраным асяроддзі пры нармальных умовах шчыльнасць такой металічнай мікрарашоткі роўная 1,9 кг/м³ за кошт унутрарашотачнага паветра. Гэта ў 500 разоў менш шчыльнасці вады і ўсяго ў 1,5 разы больш шчыльнасці паветра. Кварцавыя аэрагелі прапускаюць святло ў мяккім ўльтрафіялеце і бачнай вобласці (з даўжынёй хвалі больш 300 нм) і інфрачырвоным дыяпазоне, аднак у інфрачырвонай вобласці прысутнічаюць тыповыя для кварца паласы гідраксілу пры 3500 см<sup>-1</sup> і 1600 см<sup>-1</sup><ref>[http://eetd.lbl.gov/ECS/Aerogels/sa-optical.html Optical properties of Silica aerogels // Enviromental Technology Division of E.O. Lawrence Berkeley National Laboratory] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20090515014515/http://eetd.lbl.gov/ecs/aerogels/sa-optical.html |date=15 мая 2009 }}</ref>. Дзякуючы надзвычай нізкай цеплаправоднасці (~ 0,017 Вт/(м·К) ў паветры пры атмасферным ціску), <ref>[http://eetd.lbl.gov/ECS/Aerogels/sa-thermal.html Thermal properties of Silica aerogels // Enviromental Technology Division of E.O. Lawrence Berkeley National Laboratory] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20080705224034/http://eetd.lbl.gov/ECS/Aerogels/sa-thermal.html |date=5 ліпеня 2008 }}</ref>, меншай, чым цеплаправоднасць паветра (0,024 Вт/(м·К)), яны ўжываюцца ў будаўніцтве ў якасці цеплаізалюючых і цеплаутрымліваючых матэрыялаў. Тэмпература плаўлення кварцавага аэрагеля складае 1200 °C.
Вугляродныя аэрагелі складаюцца з наначасціц, кавалентна звязаных адна з адной. Яны электраправодныя і могуць выкарыстоўвацца ў якасці электродаў ў [[кандэнсатар]]ах. За кошт вельмі вялікай плошчы ўнутранай паверхні (да 800 м²/грам) вугляродныя аэрагелі знайшлі прымяненне ў вытворчасці суперкандэнсатараў (іёністараў) ёмістасцю ў тысячы [[фарада, адзінка вымярэння|фарад]]. У цяперашні час дасягнуты паказчыкі ў 104 Ф/грам і 77 Ф/см³. Вугляродныя аэрагелі адлюстроўваюць усяго 0,3% выпраменьвання ў дыяпазоне даўжынь хваль ад 0,25 да 14,3 мкм, што робіць іх эфектыўнымі паглынальнікамі сонечнага святла.
Радок 57:
{{Commonscat|Aerogel}}
* [http://stardust.jpl.nasa.gov/overview/faq.html#aerogel Пытанні, якія часта аб аэрагелі (праект «Стардаста»)] {{ref-en}}
* [http://eetd.lbl.gov/ECS/aerogels/sa-thermal.html Цеплавыя ўласцівасці крамянёвага аэрогеля] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20080705224034/http://eetd.lbl.gov/ECS/Aerogels/sa-thermal.html |date=5 ліпеня 2008 }} {{ref-en}}
* [http://www.aerogel.org/ Навуковы блог, прысвечаны аэрагелю і ўсяму, што з ім звязана] {{ref-en}}
| |||