Восіп Эмілевіч Мандэльштам: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 1 sources and tagging 1 as dead.) #IABot (v2.0.8.6 |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 31:
У [[1922]] годзе ў [[Кіеў|Кіеве]] ажаніўся з Надзеяй Якаўлеўнай Хазінай і пераехаў у [[Масква|Маскву]].
[[File:Mandelshtam - gulag.jpg|thumb|
=== Апошнія гады жыцця ===▼
У маі [[1937]] года атрымаў дазвол выехаць з Варонежу. [[5 мая]] [[1938]] года паўторна арыштаваны ў падмаскоўі і абвінавачаны ў «контаррэвалюцыйнай дзейнасці». [[2 жніўня]] прыгавораны да 5 гадоў выпраўленчых лагероў і накіраваны па этапе ў лагер на [[Далёкі Усход]], дзе [[27 снежня]] памёр ад [[тыф]]у.▼
Рэабілітаваны па справе 1938 года ў 1956, па справе 1934 года — у 1987<ref>[http://www.belolibrary.imwerden.de/books/Kuvaldin/kuvaldin_mandelshtam.htm Даведка Генеральнай пракуратуры СССР]{{ref-ru}} па кнізе: Юрий Кувалдин. Улица Мандельштама. Повести. Издательство «Московский рабочий», 1989, 304 с</ref>.▼
Месцазнаходжанне магілы невядомае.▼
== Творчасць ==
Радок 37 ⟶ 44:
Вершы часу [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] і [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|бальшавіцкай рэвалюцыі]] ([[1916]]—[[1920]]) склалі другую кнігу «Tristia» («кнігу скрухаў», назва паходзіць ад [[Авідый|Авідыя]]), якая выйшла ў [[1922]] годзе ў [[Берлін]]е. У кнізе яскрава прасочваецца эвалюцыя ад акмеістычнага, рацыянальнага, да іррацыянальнага, да паэтыкі найскладанейшых асацыяцый.
▲[[File:Mandelshtam - gulag.jpg|thumb|Mandelshtam - gulag|275px|В. Мандэльштам у вязьніцы НКВД. 17 мая 1934]]
З мая [[1925]] па кастрычнік [[1930]] настае перапынак у стварэнні вершаў. У гэты час піша прозу: аўтабіяграфія «Шум часу» ({{lang-ru|«Шум времени»}}, [[1923]]), «Егіпецкая марка» ({{lang-ru|«Египетская марка»|скарочана}}, [[1927]]). У [[1928]] годзе надрукаваны апошні прыжыццёвы паэтычны зборнік «Вершы» ({{lang-ru|«Стихотворения»|скарочана}}), а таксама кніга абраных артыкулаў «Пра паэзію» ({{lang-ru|«О поэзии»|скарочана}}). Займаецца таксама перакладамі на рускую (19 кніг за 6 гадоў), працаваў карэспандэнтам у газеце.
Радок 44 ⟶ 50:
Цягам наступных гадоў Мандэльштам напісаў некалькі вершаў, якія ўсхвалялі [[Сталін]]а (у тым ліку «Ода Сталіну»).
== Беларускія пераклады ==
▲== Апошнія гады жыцця ==
На [[Беларуская мова|беларускую мову]] творы В. Мандэльштама перакладалі [[Рыгор Барадулін]]<ref>[https://knihi.com/Vosip_Mandelstam/Viersy.html Вершы ]</ref> і [[Васіль Зуёнак]]<ref>[https://knihi.com/Vosip_Mandelstam/My_zyviom_-_i_nie_cujem_krainu_svaju.html «Мы жывём ― і не чуем краіну сваю...»]</ref>.
▲У маі [[1937]] года атрымаў дазвол выехаць з Варонежу. [[5 мая]] [[1938]] года паўторна арыштаваны ў падмаскоўі і абвінавачаны ў «контаррэвалюцыйнай дзейнасці». [[2 жніўня]] прыгавораны да 5 гадоў выпраўленчых лагероў і накіраваны па этапе ў лагер на [[Далёкі Усход]], дзе [[27 снежня]] памёр ад [[тыф]]у.
▲Рэабілітаваны па справе 1938 года ў 1956, па справе 1934 года — у 1987<ref>[http://www.belolibrary.imwerden.de/books/Kuvaldin/kuvaldin_mandelshtam.htm Даведка Генеральнай пракуратуры СССР]{{ref-ru}} па кнізе: Юрий Кувалдин. Улица Мандельштама. Повести. Издательство «Московский рабочий», 1989, 304 с</ref>.
▲Месцазнаходжанне магілы невядомае.
== Ушанаванне памяці ==
| |||