Ноўкінскі сельсавет: Розніца паміж версіямі
адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці Беларусі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
D.L.M.I. Bel (размовы | уклад) Новая старонка: «{{Адміністрацыйная адзінка |Беларуская назва = Ноўкінскі сельсавет |Арыгінальная назва = |Герб = |Сцяг = |Краіна = Беларусь |Статут = |Гімн = |Уваходзіць у = Віцебскі раён |Уключае...» |
(Няма розніцы)
|
Версія ад 14:00, 22 студзеня 2022
Но́ўкінскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Віцебскага раёна Віцебскай вобласці Беларусі. Цэнтр — аграгарадок Ноўка.
| Ноўкінскі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Віцебскі раён |
| Уключае | 37 населеных пунктаў |
| Адміністрацыйны цэнтр | Ноўка |
| Дата ўтварэння | 22 снежня 1960 |
| Насельніцтва (2009) | 5 265 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Тэлефонны код | 212 |
| Код аўтам. нумароў | 2 |
| Афіцыйны сайт | |
Гісторыя
Утвораны 22 снежня 1960 года ў складзе Віцебскага раёна Віцебскай вобласці БССР шляхам аб’яднання скасаваных Рудакоўскага і Русакоўскага сельсаветаў[1].
Насельніцтва
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года — 5265 чалавек[2], з іх 88,4 % — беларусы, 9,5 % — рускія, 1,1 % — украінцы[3].
Зноскі
- ↑ Рашэнне выканкома Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 22 снежня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1961, № 4 (924).
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Віцебскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года (руск.)
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года (руск.)
Літаратура
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / С.Д. Гриневич и др. — Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Т. 2: (1944―1980 гг.). — Минск: «Беларусь», 1987. — 283 с.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.