Інтуіцыя: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
'''Інтуіцыя''' (ад позналац. ''intuitio'' — сузіранне) — здольнасць спасціжэння ісціны шляхам яе непасрэднага перажывання без абгрунтавання з дапамогай лагічных доказаў; працэс непасрэднага атрымання ведаў шляхам цэласнага «схоплівання»
Антычныя філосафы разглядалі інтуіцыю як своеасаблівы сродак цэласнага «спасціжэння сябе» ([[Сакрат]]), як спосаб пазнання ідэй ([[Платон]]), як спосаб пазнання вышэйшых прынцыпаў быцця ([[Арыстоцель]]). У [[інтуітывізм]]е гэта здольнасць тлумачыцца як непасрэднае зліццё суб'екта з аб'ектам, поўнае пераадоленне супрацьлегласці паміж імі ([[А. Бергсон]]). У [[філасофія жыцця|філасофіі жыцця]] інтуіцыя супрацьстаіць навуковаму пазнанню жыццёвай рэальнасці і ўспрымаецца як здольнасць да ірацыянальнага спасціжэння свету. У [[псіхааналіз]]е яна трактуецца як неўсвядомлены першапрынцып творчай дзейнасці чалавека ([[З. Фрэйд]]). У [[экзістэнцыялізм]]е інтуіцыя тлумачыцца як спецыфічны спосаб быцця чалавека ў свеце ([[М. Хайдэгер]], [[К. Ясперс]] і інш.).
| |||