|
'''Берасцейская зямля''' — гісторыка-геаграфічны рэгіён, які займаў у раннефеадальны перыяд тэрыторыю па абодва бакі сярэдняга цячэння Заходняга Буга з гарадамі [[Бельск]], [[Берасце]], [[Драгічын (Польшча)|Дарагічын Надбужскі]], [[Каменец]], [[Кобрын]], [[Мельнік (Падляскае ваяводства)|Мельнік]] і іх воласцяміваласцямі. ЗасяленнеНаселены пераважна [[дрыгавічы|дрыгавіцкаедрыгавічамі]] і [[Валыняне|валынянамі]]. Па Берасцейскай зямлі праходзілі важныя гандлёвыя шляхі, па якіх ажыццяўляўся тавараабмен паміж Турава-Пінскай, Кіеўскай, Галіцка-Валынскай, НоўгарадскайНаўгародскай, Чарнігаўскай і іншымі землямі і Заходняй Еўропай. Апошнім мытным пунктам на гандлёвыхгандлёвым шляхахшляху быў ДрагічынДарагічын, дзе знойдзены тысячы старажытных алавяных таварных пломбаў.
З канца 10 ст. у складзе [[Русь|Кіеўскай Русі]], з канцадругой паловы 11 ст. да сярэдзіны 12 ст. ва ўладанні [[Тураўскае княства|тураўскіх]], пасля [[Валынь|валынскіх]] князёў. Паводле ўскосных звестак [[Іпацьеўскі летапіс|Іпацьеўскага летапісу]], у [[1240]] сюды з поўдня ўварваліся мангола-татары, але авалодаць зямлёю ў іх не атрымалася. З пачатку 14 ст. у складзе [[ВКЛ]], ва ўладанні вялікага князя [[Кейстут]]а. У [[1349]] Берасцейскую землю на некаторы час захапіў польскі кароль [[Казімір III]]. З [[1413]] у складзе [[ТрокскаеТроцкае ваяводства|ТрокскагаТроцкага ваяводства]]. У [[1566]] раздзелена на [[Берасцейскае ваяводства]] і [[Падляшскае ваяводства, 1513-1795|Падляшскае ваяводства]] (паветы Дарагіцкі, Бельскі, Мельніцкі; {{таксама}}: [[Віленскі сойм, 1565-1566|Віленскі сойм]]).
У гістарычным, этнічным і фізіка-геаграфічным аспектах Берасцейская зямля ўяўляла сабою адзіную і цэльную тэрыторыю, натуральны працяг тураваТурава-пінскагаПінскага [[дрыгавічы|дрыгавіцкага]] Палесся. На поўначы яна злівалася з Гарадзеншчынай. Такім чынам, яна была арганічна звязаная з карэннай тэрыторыяй, на якой пазней сфарміраваўся беларускі народ, складаючы яе неад'емную частку.<ref name=grin-78>Грынблат, С.78—80.</ref>.
Улучэнне Берасцейшчыны ў склад старажытнай Валыні, якое праводзяць адныя навукоўцы<ref>Н. С. Дзяржавін і інш.</ref>, лічыцца цалкам няправільным іншымі, бо сувязь існавала толькі палітычная, без значнай тэрытарыяльнай<ref>М. К. Любаўскі, за ім М. Я. Грынблат і інш.</ref>. Пасля Люблінскай уніі адзінства Берасцейскай зямлі было парушана, і Падляшскае ваяводства адыйшло да польскайПольскай Кароны, трапіўшы пад узмоцненую паланізацыю, асабліва пасля царкоўнай уніі, і каланізацыю выхаднямівыхадцамі з Мазоўша.Мазовіі<ref name=grin-78/>.
{{зноскі}}
|
