Сяргей Новік-Пяюн: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
- неістотны факт
Радок 13:
14.12.1944 арыштаваны органамі [[Народны камісарыят дзяржаўнай бяспекі БССР|НКДБ]]; 24.3.1945 ваенным трыбуналам прыгавораны за «''здраду радзіме''» на 10 гадоў пазбаўлення волі і адпраўлены ў [[ГУЛАГ]] на [[Калыма|Калыму]]. Вызвалены і рэабілітаваны ў перыяд з 5.11.1958 да 18.12.1958. Асабовая справа С. Новіка-Пяюна. № П-5614 з фотаздымкам захоўваецца ў архіве УКДБ Гродзенскай вобл.
 
У 1959 вярнуўся ў Беларусь. Жыў у Слоніме, Нясвіжы; з 1960 — у Мінску. Член СП Беларусі (з 1984).
У 1959 вярнуўся ў Беларусь. Жыў у Слоніме, Нясвіжы; з 1960 — у Мінску. Член СП Беларусі (з 1984). Апошні з вядомых ягоных аўтографаў — кніга «Песні з-за кратаў» (1993), падпісаная ў красавіку 1994 года (за некалькі месяцаў да смерці) літаратару і адраджэнцу [[Гісторыя скаўтынгу ў Беларусі|скаўтынгу]] на Беларусі [[Алег Леанідавіч Грушэцкі|Алегу Грушэцкаму]]<ref name="моцны" /><ref>{{cite web |url=https://lit-bel.org/news/Gstoriya-belaruskay-ltaraturi--atografah-5888/ |title=Гісторыя беларускай літаратуры ў аўтографах |author= |date=15 красавіка 2015 |publisher=[[Саюз беларускіх пісьменнікаў]] |accessdate=4 сакавіка 2020 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20200304082708/https://lit-bel.org/news/Gstoriya-belaruskay-ltaraturi--atografah-5888/ |archivedate=4 сакавіка 2020 |deadurl=yes }}</ref>.
 
Сяргей Новік-Пяюн пахаваны на могілках у в. [[Вёска Лявонавічы, Нясвіжскі раён|Лявонавічы]].