Саслоўна-прадстаўнічая манархія: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Brubaker610 (размовы | уклад) др дададзена Катэгорыя:Манархія з дапамогай HotCat |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{Арфаграфія}}
'''Саслоўна-прадстаўнічая манархія'''
=== У Заходняй і Цэнтральнай Еўропе ===
Класічныя прыклады саслоўна-прадстаўнічай манархіі дала гісторыя Заходняй Еўропы XIII, XIV і збольшага XV стагоддзяў.
У [[Іспанія|Іспаніі]], [[Каралеўства Англія|Англіі]], [[Свяшчэнная Рымская імперыя|Германіі]], [[Каралеўства Францыя|Францыі]] саслоўна-прадстаўнічыя манархіі ўзніклі як раз тады, калі [[Феадалізм|феадальны строй]] прыйшоў у заняпад; саслоўна-прадстаўнічыя ўстановы насілі тут выразныя рысы храналагічнай блізкасці да феадальнай эпохі. Найбольш характэрнай рысай у гэтым сэнсе
[[Файл:Polish_Sejm_under_the_reign_of_Sigismund_III_Vasa.JPG|міні|Сойм Рэчы Паспалiтай у 16 стагоддзі]]
Дзяржаўна-прававая ідэя саслоўна-прадстаўнічых устаноў была тая, што справы дзяржавы павінна вяршыць агульная воля, якая кіруе ўсёй зямлёй. Але бо, па феадальным праве, часціцы гэтай волі саступленыя гасударам 1) яго васалам, якія карыстаюцца ўладай у сваіх маёнтках, і 2) гарадам, якія атрымалі самакіраванне
Пазней выбарчы пачатак стала пракладаць сабе шлях у германскіх [[Ландтаг|ландтагах]], у французскіх [[Генеральныя штаты (Францыя)|Генеральных штатах]] . Найперш адбіўся гэты прынцып у прадстаўніцтве гарадоў: замест гарадскіх уладаў на сходы пачалі
Надзвычай разнастайны лёс саслоўна-прадстаўнічых устаноў у розных еўрапейскіх краінах. Можна сказаць, што толькі адна агульная рыса характарызуе іх: прыблізна адзін і той жа час
Чым больш ранейшы феадальны, асабісты характар папаўнення саслоўна-прадстаўнічых устаноў замяняўся выбарчым прынцыпам, тым цвярдзей і самаўладней дзейнічала каралеўская ўлада на ўсім кантыненце Еўропы. Збор дэпутатаў ад уладальных асоб, ад земскай улады аказвалася значна менш аўтарытэтным, чым сама гэтая земская ўлада
Сярэднявечны феадальны лад увесь быў пахаваны на дагаворным пачатку: яно даволі прыкметна адчуваецца ў Германіі
У XVI стагоддзі [[Абсалютная манархія|абсалютызм]] перамагае на ўсім кантыненце; рэлігійна-нацыянальная барацьба гэтага стагоддзя таксама моцна садзейнічае заняпаду саслоўна-прадстаўнічых збораў і засяроджванню ўсёй паўнаты дзяржаўнай улады ў руках каралёў. У XVII ст. саслоўна-прадстаўнічыя сходы ў Францыі перастаюць нават збірацца, а ў германскіх дзяржавах зусім страчваюць свой ранейшы характар актыўнай палітычнай сілы. У Іспаніі саслоўна-прадстаўнічыя сходы былі задушаны канчаткова [[Філіп II Габсбург|Філіпам II]], яшчэ ў XVI стагоддзі.
Толькі ў Англіі [[Палата абшчын|ніжняя палата]] і ў XIII, і ў XIV, і ў XV стагоддзях, нягледзячы на свой пярэсты
=== Прыклады ===
* [[Рэч Паспалітая]]
* [[Руская дзяржава|Рускае царства]]
* [[Каралеўства Францыя|Францыя]]
* [[Нідэрланды]]
* [[Свяшчэнная Рымская імперыя]]
* [[Харватыя]]
* [[Іспанская імперыя]]
* [[Ісландыя]]
* [[Каралеўства Англія]]
=== Гл. таксама ===
Радок 43 ⟶ 44:
* {{ВРЭ|Сословно-представительная монархия|id=3637925}}
* {{Крыніцы/БіЕ|Сословная монархия}}
* [http://www.labex.ru/page/ist_gospr_9.html «Саслоўна-прадстаўнічая манархія ў Расіі»] Архивная копия
{{вонкавыя спасылкі}}
|