Куршская каса: Розніца паміж версіямі

'''Куршская каса''' ({{lang-lt|Kuršių nerija}}, {{lang-ru|Куршская коса}}, {{lang-pl|Mierzeja Kurońska}}, {{lang-de|Kurische Nehrung}})  — пясчаная [[Каса, рэльеф|каса]], якая размешчана на ўзбярэжжы [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]].

Даўжыня  — 98 кіламетраў, шырыня вагаецца ад 400 метраў (у раёне пасёлка Лясное) да 3,8 кіламетраў (у раёне мыса Бульвікіна, паўночнее [[Ніда|Ніды]]). Каса цягнецца ад горада [[Зеленаградск]]а ў [[Калінінградская вобласць|Калінінградскай вобласці]] да [[Літва|літоўскай]] [[Клайпеда|Клайпеды]].

Уздоўж марскіх берагоў, за паласою пляжаў, цягнуцца пясчаныя грады авандзюн, замацаваныя псамафітнай расліннасцю са шматлікімі ачагамі дэфляцыі і абразіі. Асноўныя дзюнавыя масівы размешчаны ўздоўж берагоў і ўключаюць прыродныя комплексы, што знаходзяцца на рознай стадыі стабілізацыі пясчанага субстрата. Таму яны ўяўляюць сабою спалучэнні незамацаваных і замацаваных дзюнавых град. Сустракаюцца дзюнавыя грады з несфарміраванымі глебамі і пераважна без расліннага покрыва, а месцамі з разрэджанымі расліннымі групоўкамі. Дзюны маюць пераважна вышыню да 30 – — 40  м, а месцамі дасягаюць нават 70  м. У межах стабілізаваных дзюнных град на падзолістых і дзярнова-падзолістых глебах развіты пераважна хваёвыя лясы.

Сярэдзінную частку касы займаюць нізінныя дэфляцыйна-акумуляцыйныя раўніны  — пальве. Найбольш падвышаныя ўчасткі пальве займаюць пераважна рознатраўна-імшыста-злакавыя хвойнікі на дзярнова-падзолістых глебах. Паніжаныя ўчасткі адрозніваюцца паўсюдна развітымі ў глебах глеевымі працэсамі, з-за чаго спектр глебаў досыць шырокі: ад дзярнова-падзолістага балотнага шэрагу да перагнойна-падзолістых і тарфяна-падзолістых глебаў. У размеркаванні расліннасці назіраецца прасторавая мазаіка. Раслінныя цэнозы прадстаўлены бярэзнікамі траўнымі і чорналешнікамі вільготнатраўнымі. У каранёвай частцы Куршскай касы шырокія ўчасткі заняты ельнікамі вільготнатраўнымі. Нярэдка дрэвастоі маюць складаны састаў, уключаюць бярозу, хвою, вольху чорную і інш. Падпарадкаванае становішча займаюць лугі з дзярнова-падзолістымі глебамі. На Куршскай касе пальве маюць галоўным чынам выцягнутую форму і займаюць вялікія плошчы. Уздоўж берагоў Куршскага заліва месцамі адзначаюцца ў відзе фрагментаў вузкія палосы прызаліўнай пальве.

На ўзмор'іўзмор’і пераважаюць заходнія вятры, пад уплывам якіх дрэвы растуць з нахілам на ўсход. Клімат вільготны, узімку тэмпература часта бывае дадатнай, снегавое покрыва трымаецца непрацяглы час. [[Куршскі заліў]], аднак, зімою замярзае (ледастаў доўжыцца каля 80 сутак).

[[Катэгорыя:НерынгскаеНярынгскае самакіраванне]]