Падляшскае ваяводства (1513—1795): Розніца паміж версіямі

'''Падляшскае ваяводства''' ({{lang-la|Palatinatus Podlachiae}}), таксама ''Падляшска-Берасцейскае'' і ''Наднарвенскае ваяводства''{{sfn|ЭнцВКЛ|2005}}  — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў заходняй частцы [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] (з [[1569]] года ў складзе [[Гісторыя Польшчы|Каралеўства Польскага]]). Сталіцай ваяводства з'яўляўсяз’яўляўся горад [[Драгічын-Надбужскі|Дарагічын]].

Гербам ваяводства былі аб'яднаныяаб’яднаныя гербы: польскі і літоўскі  — арол без кароны ў чырвоным полі і [[Пагоня]].

Пасля адміністрацыйнай рэформы 1565—1566 гадоў ваяводства падзялялася на тры паветы  — Дарагічынскі, Мельніцкі і Бельскі.

[[Ваяводскі соймік]] праводзіўся ў Дарагічыне, тамака ж склікалася паспалітае рушанне. [[Павятовы соймік|Павятовыя соймікі]] праходзілі ў Дарагічыне, [[Мельнік (Падляскае ваяводства)|Мельніку]] і [[Бельск Падляскі|Бельску]].

Мясцовая шляхта абірала двух дэпутатаў на вальны сойм [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай Абодвух Народаў]], а таксама шасцёх дэпутатаў у [[Вярхоўны трыбунал ВКЛ|Вярхоўны трыбуналТрыбунал Вялікага Княства Літоўскага]].