|
== Раннія гады ==
Сын Бруна Старэйшага, графа кверфурцкага, і Іды, нашчадак саксонскага арыстакратычнага роду, які быў у сваяцтве з імператарскім домам. Апроч Бруна ў сям'і было яшчэ трое сыноў — Гебхард, Дзітрых і Вільгельм. Выхоўваўся ў школе пры кляштары Св. Яна ў [[Горад Магдэбург|Магдэбургу]], школашколай знаходзіласякіравала ў кіраванні магдэбургскагамагдэбургскае архібіскупства, іустанова вядомаявядома вучобай там у розныя часы шмат каго з славянскіх біскупаў і місіянераў, вучыўсяу тамтым і вядомы прапаведнікліку [[Адальберт-Войцех|Адальберта-Войцеха]]. У [[995]] г.годзе Бруна атрымаў сан каноніка, троху пазней быў прадстаўлены да двара імператара [[Атон III|Атона III]] і ў [[997]] г.годзе стаў яго капеланам.
У [[998]] г.годзе з імператарам прыехаў у [[Горад Рым|Рым]]. У [[Італія|Італіі]] даведаўся абпра пакутніцкаймучаніцкую смерцісмерць ўу [[Старажытная Прусія|Прусіі]] Адальберта-Войцеха і пад уражаннем пакінуў двор, пайшоўшыпайшоў ўу кляштар [[бенедыкцінцы|бенедыкцінцаў]] на [[Авенцін]]е дзе прыняў імя Баніфацый. У [[1001]] г.годзе уў [[Монтэ-Касіна]] пазнаёміўся з пустэльнікам [[Рамуальд]]ам, заснавальнікам [[Ордэн камедулаў|Ордэна камедулаў]] і ўступіў у яго брацтва. Некаторы час Бруна жыў у кляштары Рамуальда ў [[Горад Перэя|Перэі]] каля [[Горад Равена|Равены]] дзе і прыняў пострыг. РамуальдамРамуальд, адзін з найбольш яркіхярчэйшых прадстаўнікоў радыкальнага манаска-аскетычнага руху таго часу, меў кантакты з кар. польскім каралём [[Баляслаў ІI Храбры|Баляславам І Храбрым]], рамуальдава брацтва прымалабрала ўдзел у місіях у [[Польшча|Польшчу]] для хрысціянізацыі [[Славяне|славянаўславян]]. ВерагоднаІмаверна, менавіта ў рамуальдавым манастыры, пад уражаннем аповедаў місіянераў у Бруна з'явілася ідэя ''паўночнай місіі''. У адну з такіх місій разам з Бенедыктам і Янам ён і адправіўся.
У [[1002]] г.годзе Папа Рымскі [[Сільвестр II, Папа Рымскі|Сільвестр II]] надаў Бруна тытул ''Archiepiscopus gentium'' для місійнай дзейнасці сярод паганскіх народаў і выдаў яму дазвол на пасвячэнне, тады ж быў выдадзены і дазвол на місію Бенедыкту і Яну. ТымУ жа1002 годамгодзе Бруна са спадарожнікамі прыбыў да двара польскага кар.караля Баляслава. Кароль, верагоднаімаверна, хацеў накіравацьскіраваць місіянераў на ахрышчэннехрышчэнне славян паміж [[Рака ЛабаЭльба|Лабай]] і [[Рака Одра|Одрай]], каб далучыць гэтую тэрыторыю да сваіх уладанняў. Аднак, памкненні польскага кар.караля непакоілі імператара [[Генрых II|Генрыха II]], які таксама прэтэндаваў на гэтыя землі, таму Бруна, які ўзімку [[1002]] года прыбыў у Магдэбург для пасвячэння ў сан, доўга не мог яго атрымаць пасвячэння. За гэты час Бруна наведаў родавы замак Кверфурт, дзе ў [[1002]] г.годзе асвяціў новую царкву, адным з апекуноў якой быў [[Пётр, апостал|св.святы Пётр]].
Бенедыкту і Яну, якія засталіся ў Польшчы, Баляслаў даў землюзямлю пад кляштар, хутканеўзабаве ў іх з'явіліся мясцовыя паслушнікі — родныя браты Язэп і Мацвей, а таксама Варнава і кухар Крысцін. У [[1003]] г.годзе, калі Варнаву адправілі ў Рым, астатнія пяць братоў — Бенедыкт, Ян, Язэп, Мацвей і Крысцін былі забітыязабіты.
== Дзейнасць ==
|
