Сядзіба (Дзям’янкі): Розніца паміж версіямі

Уздоўж грэбня схілу размешчаны сядзібны дом, пабудаваны ў канцы XIX — пачатку [[XX стагоддзе|XX ст.]] за старым будынкам ужо пасля закладкі парку. Ад дома адкрываецца маляўнічая панарама на атачальную тэрыторыю. Блізкі план перспектывы ўтвараў [[вадаём]], створаны каля падножжа тэрасы (спушчаны). Удалечыні за сядзібай віднеецца рэчышча р. [[Іпуць]]. Пейзажны парк пабіты з двух бакоў яра і каля сядзібнага дома. У сувязі з будаўніцтвам будынка школы ад яго захаваліся толькі невялікія фрагменты і адзінкавыя [[экзот]]ы: [[хвоя чорная]], [[конскі каштан]], [[рабіннік]]. У апошнія гады ўпаў [[Клён вастралісты|клён вастралісты Шведлера]]. Верхні парк з ніжнім быў злучаны ўсходамі па стромкім схіле ўзгорка. Ніжні парк займаў плоскую нізіну з [[сажалка]]й і двума вузкімі [[Канал (гідраграфія)|канал]]амі. Ад старых насаджэнняў тут захаваліся асобныя буйныя дрэвы [[Вярба белая|вярбы бела]]й. Паўночная яго частка переувлажнена і занята [[алешнік]]ам. У ахоўным абсаджванні па перыметры выкарыстоўваўся [[ясень звычайны]]. З трох бакоў тэрыторыя парку мае схілы рознай крутасці. Паўднёва-ўсходні схіл найбольш стромкі вышынёй больш 10 м, з’яўляецца, мабыць, часткай старажытнай тэрасы. Схілы добра замацаваны, маюць важнае дэкаратыўнае і кампазіцыйнае значэнне. На галоўным схіле — разрэджаны дрэвастой [[дуб|дуба]]. У другім ярусе атрымала распаўсюджанне [[белая акацыя]], у падлеску — адзінкава [[ірга каласістая]].

 

{{зноскі}}