21
праўка
Розніца паміж версіямі "Даасізм"
→Гісторыя
Alaksandr y (размовы | уклад) |
Alaksandr y (размовы | уклад) |
||
|
Асноўнымі крыніцамі даасізму паслужылі містычныя і шаманскія культы царства [[Чу (царства)|Чу]] і іншых «варварскіх» дзяржаў на поўдні Кітая, вучэнне аб неўміручасці і магічныя практыкі, якія развіліся ў царстве [[Ці (царства)|Ці]] і філасофская традыцыя паўночнага Кітая.
Філасофскія складанні, якія адносяцца да даасізму, пачынаюцца з эпохі
Іншым заснавальнікам даасізму лічыцца старажытнакітайскі мудрэц [[Лао-цзы]]. Даоскай традыцыяй яму прыпісваецца аўтарства адной з асноўных кніг даасізму — «[[
Іншым знакамітым тэкстам ранняга даасізму з'яўляецца [[Чжуан-цзы]], аўтарам якога з'яўляецца [[Чжуан-цзы|Чжуан Чжоу]] (369—286 гг. да н. э.), вядомы пад імем [[Чжуан-цзы]], у гонар якога і названа яго твор.
У пачатку 2 тысячагоддзі н. э. постаць Лао-цзы абагаўляецца, распрацоўваецца складаная іерархія бажаствоў і дэманаў, узнікае культ, у якім цэнтральнае месца займаюць варажбу і абрады, «выганяючыя» злых духаў. Пантэон даасізму ўзначаліў Яшмавы ўладар (Шан-дзі), які пачытаўся як бог неба, вышэйшае бажаство і бацька імператараў («сыноў неба»). За ім вынікалі
=== Першыя даоскія школы ===
Даасізм як рэлігійная арганізацыя з'явіўся пазней. Перадумовай узнікнення даасізму з'явілася [[Паўстанне Жоўтых павязак]], а афармленне даасізму адбылося падчас позняй дынастыі Хань, у другой палове [[II стагоддзе]]а н. э. [[Чжан
Пазней утвараліся іншыя даоскія школы. Важную ролю ў развіцці даасізму згулялі школы [[
У літаратуры (уключаючы кітайскую) нярэдка абмяркоўваецца магчымасць запазычанняў становішчаў даасізму з індыйскай філасофіі, або наадварот, перанясенні даасізму ў Індыю і падстава тамака будызму{{''Васильев В. С.'' История религий Востока. — М.: Высшая школа, 1983, с. 284./|}}. Паказваецца таксама падабенства з кітайскай філасофіяй індыйскай канцэпцыі безаблічнага Абсалюту, эманацыя якога стварыла бачны фенаменальны мір і зліцца з якім (сысці ад фенаменальнага міру) было мэтай [[брахманы|брахманаў]]. Гэтае пытанне неаднаразова ставіўся ў розных даоскіх школах. Аднак дэталёвае даследаванне адпрэчвае гіпотэзу прамога запазычання.
=== Фармаванне канону ===
Да [[V стагоддзе]]у н. э. складаецца даоскі канон [[Дао цзан]] (Скарбніца
=== Развіццё даасізму ===
=== Заняпад даасізму ў Цынскую эпоху ===
Вядома, што імператар [[Кансі]] (1654 — 1722) скептычна ставіўся да ўсякага роду забабонам і містычным практыкам. Што не дзіўна, т.к. ён быў маньчжурам і яму гэтыя кітайскія "мудраванні" і ўся кітайская філасофія былі да лямпачкі. Так, калі падчас аднаго з вандраванняў па поўдні Кітая нейкі прастачына паднёс яму трактат аб дасягненні неўміручасці пасродкам алхіміі,
=== Даасізм у цяперашні час ===
На тэрыторыі даоскага храма Чан Чунь (Вечная Вясна) у Ухане
| |||