Бруна фон Кверфурт: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др робат Дадаем: uk:Бруно Кверфуртський
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 1:
[[Image:Bruno of Querfurt.jpg|rucht|thumb|Смерць Бруна, фрэска з абацтва Святога Крыжа на Лысай гары ў [[Польшча|Польшчы]]]]
{{вызнч|1='''Бруна фон}} {{вызн|1=Кверфурт}},КВЕРФУРТ''' або {{вызн2|1='''Бруна Кверфурцкі}}КВЕРФУРЦКІ''', {{вызн2|1='''Бруна–Баніфацый з Кверфурта}}Кверфурту''' ({{lang-de|Bruno von Querfurt}}; [[974]] — [[9 сакавіка]] [[1009]]), місіянер, прылічаны да святых [[Каталіцтва|каталіцкай]] царквой.
 
== Раннія гады ==
{{Змест злева}}
Сын Бруна Старэйшага, графа кверфурцкага, і Іды, нашчадак саксонскага арыстакратычнага роду, які быў ў сваяцтве з імператарскім домам. Апроч Бруна ў сям'і было яшчэ трое сыноў — Гебхард, Дзітрых і Вільгельм. Выхоўваўся ў школе пры кляштары св. Яна ў [[Горад Магдэбург|МагдэбургуМагдэбурзе]], школа знаходзілася ў кіраванні магдэбурскага архібіскупства і вядомая тым,вучобай штотам ўу розныя часы там вучыўся шмат хтокаго з славянскіх біскупаў і місіянераў, таквучыўся там вучыўся і вядомы прапаведнік [[Адальберт-Войцех]]. У [[995]] г. Бруна атрымаў сан каноніка, троху пазней быў прадстаўлены да двара імператара [[Атон ІІІ|Атона ІІІ]] і ў [[997]] г. стаў яго капеланам.
 
У [[998]] г. з імператарам прыехаў у [[Горад Рым|Рым]]. У [[Італія|Італіі]] даведаўся аб пакутніцкай смерці ў [[Прусія|Прусіі]] Адальберта-Войцеха і пад уражаннем пакінуў двор, пайшоўшы ў кляштар бенедыктынцаў на [[Авенцін|Авенціне]] дзе прыняў імя Баніфацый. У [[1001]] г. у Монтэ-Касіна пазнаёміўся з пустэльнікам [[Рамуальд|Рамуальдам]], заснавальнікам [[Ордэн камедулаў|Ордэна камедулаў]] і уступіў у яго брацтва. Некаторы час Бруна жыў у кляштары Рамуальда ў [[Горад Перэя|Перэі]] каля [[Горад Равена|Равены]] дзе і прыняў пострыг. Рамуальдам, адзін з найбольш яркіх прадстаўнікоў радыкальнага манаска-аскетычнага руху таго часу, меў кантакты з кар. польскім [[Баляслаў І Храбры|Баляславам І Храбрым]], рамуальдава брацтва прымала удзел у місіях у [[Польшча|Польшчу]] для хрысціянізацыі [[Славяне|славянаў]]. Верагодна, менавіта ў рамуальдавым манастыры, пад уражаннем аповедаў місіянераў у Бруна з'явілася ідэя ''паўночнай місіі''. У адну з такіх місій разам з Бенедыктам і Янам ён і адправіўся.
Радок 45:
Памяць у каталіцкай царкве — [[15 кастрычніка]]. У Польшчы святы Бруна зяўляецца патронам [[Ломжыцкая дыяцэзія|Ломжыцкай дыяцэзіі]] — дзень памінання [[12 ліпеня]].
 
== Літаратура ==
{{літ|1=
|* Berg D. Brun von Querfurt // Die deutsche Literatur des Mittelalters: Verfasserslexikon. Bd. 1. – Berlin, 1978. – Sp. 1053–1056. (бібліяграфія);
|* Lotter F. Bruno von Querfurt // Lexikon des Mittelalters. Bd. 2. – Munchen, 1983. – Sp. 755–756. (бібліяграфія);
|* Гильфердинг А.Ф. Неизданное свидетельство современника о Владимире Святом и Болеславе Храбром // Русская беседа. – 1856. – Т. 1. – С. 1–34.;
|* Voigt H.G. Bruno von Querfurt... 1907.;
|* Bruno als Missionar der Ostens. 1909.;
|* Petri Damiani Vita beati Romualdi / A cura di G. Tabacco. – Roma, 1957. Cap. 27 (=Fonti per la storia d’Italia; Vol. 94).;
|* Meysztowicz W. Szkice o świętym Brunie-Bonifacym // Sacrum Poloniae Millennium. Rzym, 1958. T.5. S. 445–501.;
|* Vita Quinque Fratrum Eremitarum. Epistola Brunonis ad Henricum regem / Rec. Hedvigis Karwasińska. – Warszawa, 1973. – P. 77–106 (=Monumenta Poloniae Historica; Ser. nova; T. IV. Fasc. 3).;
|* Латиноязычные источники по истории Древней Руси / Сост. и пер. М.Б. Свердлов. – М., 1989. – С. 45–56.;
|* Назаренко А.В. Древняя Русь на международных путях. – С. 339–361.;
|* Назаренко А.В. Немецкие латиноязычные источники IX– XI вв. – С. 314–315.
}}
 
[[Катэгорыя:Асобы]]