Вікіпедыя

Узяцце Сірта (2020): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 10:
| вынік = перамога ЛНА
| праціўнік1 = [[Выява:Libyan National Army.png|22px]] [[Узброеныя сілы Лівіі|Лівійская нацыянальная армія]]
| праціўнік2 = {{Сцяг|Лівія}} [[Урад нацыянальнага адзінства (Лівія)|Урад нацыянальнаганацыянальнай адзінствазгоды]]
| камандзір1= [[Выява:Libyan National Army.png|22px]] [[Халіф Хафтар|Халіфа Хафтар]]
| камандзір2= {{Сцяг|Лівія}} [[Фаіз Сарадж]]
Радок 23:
Падчас [[Грамадзянская вайна ў Лівіі (2011)|першай грамадзянскай вайны]] горад быў адным з апошніх, нароўні з [[Бені-Валід]]ам, цэнтраў супраціву прыхільнікаў [[Муамар Кадафі|Муамара Кадафі]]. Абарона Сірта працягвалася цэлы месяц, але [[20 кастрычніка]] лівійскія паўстанцы канчаткова разграмілі войскі праціўніка. У той жа дзень пры спробе ўцёкаў з горада Кадафі быў схоплены апазіцыянерамі і забіты<ref name="Monde070120">Frédéric Bobin, [https://www.lemonde.fr/afrique/article/2020/01/07/en-libye-les-forces-du-marechal-haftar-s-emparent-du-verrou-strategique-de-syrte_6025034_3212.html La prise de Syrte est une étape majeure dans l’offensive du maréchal Haftar en Libye], ''Le Monde'', 7 janvier 2020.</ref><ref name="Libé060120"/>.
 
У [[2015]] годзе, падчас другой грамадзянскай вайны, горад трапіў у рукі джыхадзістаў «[[Ісламская дзяржава|Ісламскай дзяржавы]]»<ref name="Monde070120"/><ref name="Libé060120"/>. У маі [[2016]] года войскі, лаяльныя [[Урад нацыянальнага адзінства (Лівія)|Ураду нацыянальнаганацыянальнай адзінствазгоды (УНАУНЗ)]] [[Фаіз Сарадж|Фаіза Сараджа]] і падтрыманыя заходнімі саюзнікамі, пачалі аперацыю па вызваленні горада ад баевікоў. У снежні, пасля некалькіх месяцаў цяжкіх гарадскіх баёў, Сірт быў цалкам заняты.
 
Пасля разгрому «Ісламскай дзяржавы» горад кантраляваўся брыгадай [[Місурата|Місураты]], якая ўваходзіла ў кааліцыю «[[Узброены шчыт Лівіі|Шчыт Лівіі]]», і 604-й брыгадай, апалчэннем [[салафізм|салафітаў]]<ref name="Monde070120"/>. Усе гэтыя войскі былі аб’яднаны ў рамках «Сіл абароны Сірт»<ref name="Libé060120"/>.
 
== Дзеянні Хафтара ==
[[4 красавіка]] [[2019]] года фельдмаршал ЛНА Халіфа Хафтар, які з’яўляўся саюзнікам супрацьстаялых УНАУНЗ уладаў [[Палата прадстаўнікоў Лівіі|Палаты прадстаўнікоў]], абвясціў аб пачатку буйнамаштабнага наступлення на ўсім паўночным захадзе краіны ([[Трыпалітанія]]), мэтай чаго была сталіца краіны [[Трыпалі]]<ref>[https://lenta.ru/news/2019/04/04/tripoli/ Приезжавший к Шойгу ливийский маршал приказал наступать на Триполи] // Лента. Ру, 4 апреля 2019</ref>.
 
[[20 снежня]] Лівійская нацыянальная армія запатрабавала ад узброеных фарміраванняў, што падтрымлівалі УНАУНЗ, на працягу 72 гадзін пакінуць Трыпалі і Сірт. За гэты час ЛНА абавязвалася не атакаваць сілы, якія адыходзяць адтуль. Калі ж лаяльныя УНАУНЗ фарміраванні не выканаюць умовы ўльтыматума, то атакі пачнуцца зноў<ref>[https://m.vz.ru/news/2019/12/20/1014675.html Хафтар дал войскам Сараджа три дня на уход из Триполи и Сирта]</ref>. Ужо [[25 снежня]] брыгада Місураты прыняла ўльтыматум фельдмаршала і вывяла свае атрады як з Сірта, так і з Трыпалі<ref name="місурата">[https://regnum.ru/news/polit/2817821.html СМИ: в Ливии часть защитников Триполи прекратила борьбу с армией Хафтара]</ref>.
 
[[4 студзеня]] [[2020]] Халіфа Хафтар абвясціў у краіне масавую мабілізацыю для «выгнання замежных сіл» у адказ на планы ўладаў [[Турцыя|Турцыі]] адправіць войскі ў Трыпалі. Ён заклікаў лівійцаў забыцца пра рознагалоссі, «аб’яднацца і ўзяцца за зброю», каб «абараніць зямлю і гонар». Камандуючы нацыянальнай арміяй абвінаваціў прэзідэнта Турцыі [[Рэджэп Таіп Эрдаган|Рэджэпа Эрдагана]] ў імкненні адрадзіць «асманскае валадарства» ў Лівіі і назваў магчымае сутыкненне «бітвай з каланізатарамі»<ref>[https://news.tut.by/world/667554.html Фельдмаршал Халифа Хафтар объявил всеобщую мобилизацию в Ливии для «изгнания иностранных сил»] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20210421142142/https://news.tut.by/world/667554.html |date=21 красавіка 2021 }}</ref>.
Радок 43:
== Наступствы ==
{{Гл. таксама|Інтэрвенцыя Турцыі ў Лівію|Баі ва Усходняй Трыпалітаніі}}
З падзеннем Сірта ў ЛНА меркавалі працягнуць прасоўванне і ў рэшце рэшт узяць Місурату, размешчаную за 250 кіламетраў на паўночны захад<ref name="Monde070120"/><ref name="Opex070120"/>. Аднак актыўнае ўмяшанне Турцыі ў канфлікт у Лівіі на баку УНАУНЗ значна аслабіла пазіцыі прыхільнікаў Хафтара. У красавіку—маі туркі і сараджысты аднавілі кантроль над мяжой з [[Туніс]]ам, захапалі паветранную базу Аль-Ватыя, гарады Сабрат, Сурман і Эль-Аджайлат. Супраціў УНАУНЗ стаў больш жорсткім, а само прасоўванне атрадаў ЛНА прыпынілася<ref>[https://radiosputnik.ria.ru/20200520/1571734734.html "Благородный жест". Почему Хафтар отводит армию от Триполи] // Radio Sputnik, 20 мая 2020</ref>. У чэрвені фронт стабілізаваўся па лініі Сірт—Джуфра. Меркавалася, што войскі УНАУНЗ распачнуць спробу адваяваць горад, але баявыя дзеянні абмежаваліся асобнымі сутыкненнямі на захад ад населенага пункта. У гэты час бакі праяўлялі нізкую актыўнасць. «Стаянне ў Сірта» стала апошняй буйной кампаніяй грамадзянскай вайны<ref>[https://e-news.su/mnenie-i-analitika/342536-vozmozhno-li-otkrytoe-stolknovenie-egipta-i-turcii-v-livii.html Возможно ли открытое столкновение Египта и Турции в Ливии?] E-News.su, 29 июля 2020</ref>.
 
== Зноскі ==
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Узяцце_Сірта_(2020)"