Адам Ганоры Кіркор: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др дададзена Катэгорыя:Кіркоры (род) з дапамогай HotCat
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Навуковец}}
{{цёзкі2|Кіркор}}
{{Навуковец}}
[[Image:Адам Кіркор.jpg|thumb|Адам Кіркор (''рэпрадукцыя'')]]
'''Адам Ганоры Кіркор''' ({{ДН|||1818}}, [[Слівіна (Манастыршчынскі раён)|в. Слівіна]] [[Мсціслаўскі павет, Расійская Імперыя|Мсціслаўскага павета]] Магілёўскай губерні Расійская імперыі, цяпер [[Манастыршчынскі раён]] [[Смаленская вобласць|Смаленскай вобласць]], [[Расія]] — {{ДС|||1886}}, [[Горад Кракаў|Кракаў]]; Псеўданімы і крыптанімы: ''A.K.; A.H.K.; J. ze Ś.; J. ze Śliwina; Jacek ze Śliwina; Jan ze Śliwina; K.A.H.; Sobarri; Tułacz Sobarri; Wydawca Albumu Wileńskiego'') — гісторык, этнограф, археолаг, публіцыст, выдавец.
 
== Біяграфія ==
Са шляхецкага роду [[Кіркоры (род)|Кіркораў]] [[Кіркор (герб)|уласнага герба]]. Нарадзіўся ў 1784 годзе ў сям’і Караля Кіркора і Тэклі з [[Валадковічы|Валадковічаў]], дачкі Марка і Анэлі Валадковічаў. За жонкайБацька, Караль Кіркор, нарадзіўся ў 1784 годзе, за жонкай атрымаў у пасаг двух сялян. У 1842 годзе, ужо як удавец, Караль валодаў маёнткам [[Грынеўшчына]] ў [[Клімавіцкі павет|Клімавіцкім павеце]], які раней належаў ягонаму стрыечнаму брату Базылю Францавічу Кіркору з 10 сялянамі і 13 сялянкамі. У 1845 годзе колькасць падданых павялічылася да 35, але ў 1864 годзе застаўся без гэтага маёнтка. Пры Каралі яго галіна роду Кіркораў была прызнана ў [[Расійскае дваранства|дваранстве]] Расійскай імперыі]] з унясеннем у VI частку [[Радаводныя кнігі|радаводных кніг]] (старажытнае (стаўбавое) дваранства) пастановай [[Магілёўскі дваранскі дэпутацкі сход|Магілёўскага дваранскага дэпутацкага сходу]] 30 ліпеня 1814 года, а затым зацверджана [[Сенат Расійскай імперыі|Сенатам]] 16 верасня 1835 года. Адам меў сястру Тэклю (нар. 1824) і брата Аляксандра (ахрышчаны 5 красавіка 1813)<ref name="niab">[[Зм. Л. Яцкевіч|''Яцкевіч Д. Л.'']] [https://niab.by/arhivarius/Archivaryus_02_web.pdf Радавод Адама Ганорыя Кіркора ў святле новых архіўных дакументаў] // Архіварыус. Вып. 2. -- Мінск, 2004.</ref>.
 
Вучыўся ў [[Магілёўская гімназія|Магілёўскай гімназіі]] (1832—1834), скончыў экстэрнам [[Віленская гімназія|Віленскую гімназію]] (1838). Паступіў на службу ў Віленскую казённую палату, дзе працаваў да 1864 года. Адначасова займаўся літаратурнай і навуковай працай. У 1843 годзе выдаваў альманах «Radegast», у 1845—1846 гг. альманах «Pamiętnik umysłowy». У 1849 годзе стаў членам [[Віленскі статыстычны камітэт|Віленскага статыстычнага камітэта]], у 1850—1854 гг. рэдагаваў «Памятные книжки Виленской губернии». Праводзіў актыўныя археалагічныя раскопкі ў [[Беларусь|Беларусі]] і [[Літва|Літве]], даследаваў каля 1000 курганоў. Матэрыялы, сабраныя ў 1840-1850-я гады А. Кіркорам, склалі дзве часткі 3-га тома выдання «Маляўнічая Расія» («Літоўскае Палессе» і «Беларускае Палессе», 1882).
Радок 25:
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/Маракоў/Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы…|1|}}
** Янчук Н. А. К. Киркор: Краткий очерк жизни и деятельности. М., 1888
** Зямкевіч Р. Адам Ганоры Кіркор. Вільня, 1911
** Brensztejn Michał. Adam Honory Kirkor. Wilno, 1864
** Stolzman M. Czasopisma wileńskie Adama Honorego Kirkora. Kraków, 1973
** Kirkor S. Przeszłość umiera dwa razy. Kraków, 1978
** Цішчанка І. К. Да народных вытокаў. Мн., 1986
** {{Крыніцы/ЭГБ, т. |4.}}
 
== Спасылкі ==
Радок 38:
{{продкі}}
{{Бібліяінфармацыя}}
 
{{DEFAULTSORT:Кіркор Адам}}
[[Катэгорыя:Археолагі Літвы]]