Вінцэнт Гадлеўскі: Розніца паміж версіямі

{{Цёзкі2|Гадлеўскі}}

'''Вінцэнт Гадлеўскі''' ({{ДН|16|11|1888}}, в. [[Шурычы]], [[Ваўкавыскі павет (Расійская імперыя)|Ваўкавыскі павет]] — снежань [[1942]], [[канцлагер Трасцянец]]) — [[каталіцтва|каталіцкі]] святар, беларускі палітычны і грамадскі дзеяч, публіцыст.

 

З пачаткам [[Другая сусветная вайна|II сусветнай вайны]] пераехаў у [[Каўнас]]. Пад канец 1939 года ў Вільні разам з іншымі беларускімі дзеячамі заснаваў [[Беларуская незалежніцкая партыя|Беларускую незалежніцкую партыю]]. З чэрвеня 1940 года ў [[Варшава|Варшаве]]. У чэрвені 1941 года ўвайшоў у створаны ў [[Берлін]]е «[[Беларускі нацыянальны цэнтр (1941)|Беларускі нацыянальны цэнтр]]».

 

 

Ад пачатку быў вялікім прыхільнікам немцаў, лічыў, што па сканчэнні вайны немцы аддадуць беларусам усё кіраўніцтва на Беларусі, спрабаваў выкарыстаць супрацоўніцтва з немцамі для мабілізацыі беларускіх патрыятычных сіл.<ref>Язэп Найдзюк, Іван Касяк. Беларусь учора… С. 273.</ref> Гадлеўскі разам з [[Ян Станкевіч|Янам Станкевічам]] спрабаваў наладзіць у Беларусі культурна-асветную працу, але іх планы былі перапынены нямецкім кіраўніцтвам, генеральны камісарыят нават забараніў ксяндзу зносіцца непасрэдна са школьнымі аддзеламі акругі.<ref>Язэп Найдзюк, Іван Касяк. Беларусь учора… С. 274.</ref> Быў адным з падпісантаў вядомай адозвы да беларускага народа, якая заклікала беларусаў змагацца супраць бальшавіцкай Расіі.<ref>Язэп Найдзюк, Іван Касяк. Беларусь учора… С. 294.</ref>

 

== Літаратура ==

* Беларускія рэлігійныя дзеячы XX ст.: Жыццярысы, мартыралогія, успаміны / Аўтар-укладальнік: Ю. Гарбінскі. — Мн.-Мюнхен: Беларускі кнігазбор, 1999. ISBN 985-6318-65-3

* Вашкевіч А. Навуковая спадчына ксяндза Вінцэнта Гадлеўскага // [[Białoruskie Zeszyty Historyczne]], nr 26, 2006, s. 218—235;

 

{{DEFAULTSORT:Гадлеўскі Вінцэнт}}

[[Катэгорыя:Постаці беларускага каталіцтва]]

[[Катэгорыя:Члены Рады Беларускай Народнай Рэспублікі]]