Шыман Канарскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Xqbot (размовы | уклад)
др робат Дадаем: uk:Шимон Конарський
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{вызнч|1=Шыман (Сымон)}} {{вызн|1=Канарскі}} ({{lang-pl|Szymon Konarski}}; [[17 сакавіка|5(17).3]].[[1808]], в. Дабкішкі, Аўгустоўскага пав., Польшча — [[11 сакавіка|27.2(11.3)]].[[1839]]), дзеяч нацыянальна-вызвольнага руху ў Польшчы, Літве і на Беларусі.
{{вызнч|1=Шыман (Сымон)}} {{вызн|1=Канарскі}}
 
Са збяднелай шляхты.
Удзельнік [[паўстанне, 1830-1831|паўстання 1830—1831 гг.]], быў у эміграцыі ў Францыі. У 1835 нелегальна вярнуўся з эміграцыі ў Расію і стварыў падпольную арганізацыю «Садружнасць польскага народа»<ref>«польскі» мела больш шырокі сэнс, прыналежнасць да тэрыторыі былой Рэчы Паспалітай.</ref>. Фактычна Шыман Канарскі рыхтаваў новае паўстанне. У Беларусі ён знайшоў немалую колькасць прыхільнікаў, а яго арганізацыя пачала разрастацца, была нават створана філія «Жаночае таварыства». Але ў маі 1838 г. Ш. Канарскага арыштавалі. Як вынік — на працягу 1838—1839 гг. пракацілася хваля арыштаў. У вязніцы трапілі: [[Тамаш Булгак]], [[Эдвард Жалігоўскі]], [[Ян Станіслаў Казакевіч]], [[Франц Савіч]], [[Адам Сузін]], [[Людвік Трынкоўскі]], [[Ева Фялінская]], [[Ян Ястржэмбскі]]. У 1840 г. быў схоплены ўдзельнік звязанага з Ш. Канарскім «Дэмакратычнага таварыства» філосаф і медык [[Мацей Лавіцкі]].<ref>Маракоў Л.У. Прадмова // {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}</ref>
 
Удзельнік [[паўстанне,Паўстанне 1830-1831|паўстання 1830—18311830-1831 гг.гадоў]], быў у эміграцыі ў Францыі. У 1835 нелегальна вярнуўся з эміграцыі ў Расію і стварыў падпольную арганізацыю «Садружнасць польскага народа»<ref>«польскі» мела больш шырокі сэнс, прыналежнасць да тэрыторыі былой Рэчы Паспалітай.</ref>. Фактычна Шыман Канарскі рыхтаваў новае паўстанне. У Беларусі ён знайшоў немалую колькасць прыхільнікаў, а яго арганізацыя пачала разрастацца, была нават створана філія «Жаночае таварыства». Але ў маі 1838 г. Ш. Канарскага арыштавалі. Як вынік — на працягу 1838—1839 гг. пракацілася хваля арыштаў. У вязніцы трапілі: [[Тамаш Булгак]], [[Эдвард Жалігоўскі]], [[Ян Станіслаў Казакевіч]], [[Франц Савіч]], [[Адам Сузін]], [[Людвік Трынкоўскі]], [[Ева Фялінская]], [[Ян Ястржэмбскі]]. У 1840 г. быў схоплены ўдзельнік звязанага з Ш. Канарскім «Дэмакратычнага таварыства» філосаф і медык [[Мацей Лавіцкі]].<ref>Маракоў Л.У. Прадмова // {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}</ref>
 
{{зноскі}}