Мацей Стрыйкоўскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6 |
Граматычная абмылка |
||
Радок 35:
У [[1578]] г. у [[Кракаў|Кракаве]] выйшла праца [[Аляксандр Гваньіні|Аляксандра Гваньіні]] «Хроніка Еўрапейскай Сарматыі». Мацей Стрыйкоўскі абвінаваціў Гваньіні — свайго колішніга камандзіра — у плагіяце. Сучасныя спецыялісты не падтрымліваюць гэтае абвінавачванне. Сапраўды, Гваньіні шмат запазычыў у Стрыйкоўскага, у яго творы сустракаецца вялікая колькасць цытат. Аднак у тыя часы цытаванне папярэднікаў было нормай, а «Хроніка...» ўтрымлівала таксама ўласныя напрацоўкі Гваньіні.
[[Файл:Тытульны аркуш Хронікі польскай, літоўскай, жамойцкай і ўсяе Русі.jpg|thumb|Тытульны аркуш «[[Хроніка польская, літоўская, жамойцкая і ўсяе Русі|Хронікі польскай, літоўскай, жамойцкай і ўсяе Русі]]». [[Каралявец]]. [[1582]] ]]
Працай жыцця Мацея Стрыйкоўскага стала «[[Хроніка польская, літоўская, жамойцкая і ўсёй Русі]]», выдадзеная ў [[1582]] г. Аўтар абапіраўся як на вядомыя, так і страчаныя зараз летапісы, выкарыстоўваў дакументы з архіваў сваіх апекуноў — магнатаў [[Род Хадкевічаў|Хадкевічаў]], [[Род Алелькавічаў|Алелькавічаў]]. Стрыйкоўскі імкнуўся аб’яднаць два гістарычныя міфы шляхты Рэчы Паспалітай: польскі «сармацкі» (аб паходжанні шляхты ад сарматаў) і літоўскі «рымскі» (аб
Мацей Стрыйкоўскі напісаў першую надрукаваную хроніку Вялікага Княства Літоўскага і стаў першым гістарыёграфам ВКЛ. Працяглы час яго не лічылі вартым даверу аўтарам. Зараз яго творы прызнаны сур’ёзнымі і важнымі гістарычнымі крыніцамі, а сам ён — сапраўдным храністам, прадаўжальнікам працы летапісцаў.
| |||